"U stóp Horebu zrobili cielca...", czyli Psalm 106 (cz. II)...

Psalm 106,6-20

"Zgrzeszyliśmy, wraz z naszymi przodkami,
popełniliśmy nieprawość, żyliśmy występnie.
Ojcowie nasi w Egipcie
nie pojęli Twych cudów,
nie pamiętali ogromu łask Twoich,
lecz zbuntowali się przeciw Najwyższemu nad Morzem Czerwonym.
Ale ocalił ich przez wzgląd na swoje imię,
aby objawić swoją potęgę.
Zgromił Morze Czerwone i wyschło,
i poprowadził ich przez fale jakby przez pustynię.
I ocalił ich z ręki ciemięzcy,
i z ręki przeciwnika uwolnił.
Wody pokryły ich wrogów:
ani jeden z nich nie pozostał.
Słowom więc Jego uwierzyli
i śpiewali Jemu pochwały.
Szybko o dziełach Jego zapomnieli:
na Jego radę nie czekali.
Pałali żądzą na pustyni,
na próbę wystawiali Boga na odludziu.
Uczynił zadość ich żądaniu,
lecz zesłał na nich zarazę.
Zazdrościli Mojżeszowi w obozie,
Aaronowi, świętemu Pańskiemu.
Otwarła się ziemia i połknęła Datana,
i nakryła zgraje Abirama.
I ogień zapłonął przeciw ich zgrai,
i płomień spalił bezecnych.
U stóp Horebu zrobili cielca
i oddawali pokłon ulanemu posągowi.
Zamienili swą Chwałę
na wizerunek cielca jedzącego siano."