"Chmurę rozpostarł jako osłonę...", czyli Psalm 105 (cz. IV)...

Psalm 105,39-45

"Chmurę rozpostarł jako osłonę
i ogień, by świecił wśród nocy.
Prosili i przywiódł przepiórki,
i nasycił ich chlebem z nieba.
Rozdarł skałę i spłynęła woda,
popłynęła w pustyni jak rzeka.
Pamiętał bowiem o swym świętym słowie,
[danym] Abrahamowi, słudze swojemu.
I wyprowadził lud swój wśród radości,
wśród wesela - swoich wybranych.
I darował im ziemie narodów,
i zawładnęli owocem pracy ludów,
by strzegli Jego przykazań
i prawa zachowywali.
Alleluja."