"Paweł, sługa Boga...", czyli początek Listu do Tytusa...

Tt 1,1-4

"Paweł, sługa Boga i apostoł Jezusa Chrystusa, [posłany do szerzenia] wśród wybranych Bożych wiary i poznania prawdy wiodącej do życia w pobożności, w nadziei życia wiecznego, jakie przyobiecał przed wiekami prawdomówny Bóg, a we właściwym czasie objawił swe słowo przez nauczanie powierzone mi z rozkazu Boga, Zbawiciela naszego - do Tytusa, dziecka mego prawdziwego we wspólnej nam wierze. Łaska i pokój od Boga Ojca i Chrystusa Jezusa, Zbawiciela naszego."

Paweł, sługa Boga i apostoł Jezusa Chrystusa (...) do Tytusa, dziecka mego prawdziwego we wspólnej nam wierze.  Tak zaczyna się List do Tytusa... Ciekawe, dlaczego św. Paweł nazywa swojego współpracownika prawdziwym dzieckiem? Zapewne chce przyznać się do silnych więzi (miłości), które połączyły obu gorliwych wyznawców Pana...  

Łaska i pokój od Boga Ojca i Chrystusa Jezusa, Zbawiciela naszego... Amen!