"...słowo Twoje utrzymuje ufających Tobie...", czyli o POKARMIE dla duszy...

Mdr 16,24-26

"Przyroda bowiem Tobie, Stwórco, poddana,
sroży się jako kara przeciw niegodziwym,
a jako dobroć łagodnieje dla tych, co Tobie zaufali.
Dlatego i wtedy, wszelkim podlegając zmianom,
służyła darowi Twemu, żywiącemu wszystkich,
według woli tych, co byli w potrzebie,
by pojęli Twoi, Panie, umiłowani synowie,
że nie urodzaj plonów żywi człowieka,
lecz słowo Twoje utrzymuje ufających Tobie."

W Tygodniu Biblijnym szukamy w Piśmie Świętym fragmentów o SŁOWIE...

Potrzebujemy chleba [urodzaj plonów żywi człowieka]...

Potrzebujemy CHLEBA [słowo Twoje utrzymuje ufających Tobie]...

Komentarze

  1. Anonimowy13 kwietnia 2016 11:53

    Spodobała mi się odpowiedź o Pio której udzielił na pytanie "co Pan Jezus czuje podczas komunii?":
    "Rozkoszuje się swoim stworzeniem"
    Cleonice Morcaldi "Moje życie w bliskości Ojca Pio"

    OdpowiedzUsuń
  2. Anonimowy16 kwietnia 2016 16:33

    10 Mówiłem: W połowie moich dni
    muszę odejść;
    w bramach Szeolu odczuję brak
    reszty lat moich!
    11 Mówiłem: Nie ujrzę już Pana
    na ziemi żyjących,
    nie będę już patrzył na nikogo
    spośród mieszkańców tego świata.
    12 Mieszkanie me rozbiorą i przeniosą ode mnie
    jak namiot pasterzy.
    Zwijam jak tkacz moje życie.
    On mnie odcina od nici.
    Za dzień i jedną noc mnie zamęczysz.
    13 Krzyczę aż do rana.
    On kruszy jak lew wszystkie me kości:
    . 14 Jak pisklę jaskółcze, tak kwilę,
    wzdycham jak gołębica.
    Oczy me słabną patrząc ku górze.
    Panie, cierpię ucisk: Stań przy mnie!
    Cóż mam mówić? Wszak On mi powiedział .....
    (Iz38,10-15)


    2tm4,22+++

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz