"Pan moim dziedzictwem i przeznaczeniem...", czyli o Bożym dziale...

Ps 16,1-2a.5.7-8.11

"Zachowaj mnie, Boże, bo chronię się do Ciebie,
mówię do Pana: „Tyś jest Panem moim”.
Pan moim dziedzictwem i przeznaczeniem,
to On mój los zabezpiecza.
Błogosławię Pana, który dał mi rozsądek,
bo serce napomina mnie nawet nocą.
Zawsze stawiam sobie Pana przed oczy,
On jest po mojej prawicy, nic mną nie zachwieje.
Ty ścieżkę życia mi ukażesz,
pełnię Twojej radości
i wieczną rozkosz
po Twojej prawicy."

Pan moim dziedzictwem i przeznaczeniem... To kulminacja Psalmu 16. Św. Augustyn w kazaniu 334 tak komentuje to zdanie: Psalmista nie mówi: "O, Boże, daj mi dziedzictwo! Co dasz mi kiedyś jako dziedzictwo?" Wszystko, co Ty możesz mi dać poza sobą, jest nędzne. Ty sam bądź moim dziedzictwem. Ciebie kocham (...). Oczekiwać Boga od Boga, być wypełnionym Bogiem przez Boga. On ci wystarczy, poza Nim nic ci nie może wystarczyć... Przypomina mi się znana maksyma św. Teresy z Avila: Solo Dios basta ("Bóg sam wystarczy")...