"Wytrwajcie we Mnie, a Ja /będę trwał/ w was...", czyli pytania do modlitwy...
I. Dz 9,26-31
"Kiedy Szaweł przybył do Jerozolimy, próbował przyłączyć się do uczniów, lecz wszyscy bali się go, nie wierząc, że jest uczniem. Dopiero Barnaba przygarnął go i zaprowadził do Apostołów, i opowiedział im, jak w drodze /Szaweł/ ujrzał Pana, który przemówił do niego, i z jaką siłą przekonania przemawiał w Damaszku w imię Jezusa. Dzięki temu przebywał z nimi w Jerozolimie. Przemawiał też i rozprawiał z hellenistami, którzy usiłowali go zgładzić. Bracia jednak dowiedzieli się o tym, odprowadzili go do Cezarei i wysłali do Tarsu. A Kościół cieszył się pokojem w całej Judei, Galilei i Samarii. Rozwijał się i żył bogobojnie, i napełniał się pociechą Ducha Świętego."
II. Ps 22,26-28.30-32
"Wypełnię me śluby wobec bojących się Boga.
Ubodzy będą jedli i zostaną nasyceni,
będą chwalić Pana ci, którzy Go szukają:
„Serca wasze niech żyją na wieki”.
Przypomną sobie i wrócą do Pana wszystkie krańce ziemi
i oddadzą Mu pokłon wszystkie szczepy pogańskie.
Jemu oddadzą pokłon wszyscy, co śpią w ziemi,
przed Nim zegną się wszyscy, którzy staną się prochem.
A moja dusza będzie żyła dla Niego,
potomstwo moje Jemu będzie służyć,
przyszłym pokoleniom o Panu opowie,
a sprawiedliwość Jego ogłoszą ludowi, który się narodzi."
III. 1 J 3,18-24
"Dzieci, nie miłujmy słowem i językiem, ale czynem i prawdą! Po tym poznamy, że jesteśmy z prawdy, i uspokoimy przed Nim nasze serce. A jeśli nasze serce oskarża nas, to Bóg jest większy od naszego serca i zna wszystko. Umiłowani, jeśli serce nas nie oskarża, mamy ufność wobec Boga, i o co prosić będziemy, otrzymamy od Niego, ponieważ zachowujemy Jego przykazania i czynimy to, co się Jemu podoba. Przykazanie zaś Jego jest takie, abyśmy wierzyli w imię Jego Syna, Jezusa Chrystusa, i miłowali się wzajemnie tak, jak nam nakazał. Kto wypełnia Jego przykazania, trwa w Bogu, a Bóg w nim; a to, że trwa On w nas, poznajemy po Duchu, którego nam dał."
IV. J 15,1-8
"Ja jestem prawdziwym krzewem winnym, a Ojciec mój jest tym, który uprawia. Każdą latorośl, która we Mnie nie przynosi owocu, odcina, a każdą, która przynosi owoc, oczyszcza, aby przynosiła owoc obfitszy. Wy już jesteście czyści dzięki słowu, które wypowiedziałem do was. Wytrwajcie we Mnie, a Ja /będę trwał/ w was. Podobnie jak latorośl nie może przynosić owocu sama z siebie - o ile nie trwa w winnym krzewie - tak samo i wy, jeżeli we Mnie trwać nie będziecie. Ja jestem krzewem winnym, wy - latoroślami. Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić. Ten, kto we Mnie nie trwa, zostanie wyrzucony jak winna latorośl i uschnie. I zbiera się ją, i wrzuca do ognia, i płonie. Jeżeli we Mnie trwać będziecie, a słowa moje w was, poproście, o cokolwiek chcecie, a to wam się spełni. Ojciec mój przez to dozna chwały, że owoc obfity przyniesiecie i staniecie się moimi uczniami."
W niedzielnej Liturgii Słowa Bożego Szukamy pokarmu na cały tydzień...
I. Kiedy Szaweł przybył do Jerozolimy, próbował przyłączyć się do uczniów, lecz wszyscy bali się go, nie wierząc, że jest uczniem... Jest rok 37 (lub 39) post Christum natum. Od nawrócenia Szawła mija 5 lat. To ciągle zbyt mało, aby wszyscy chrześcijanie uwierzyli w cud przemiany serca Apostoła narodów...
Dziś pytam siebie: czy w moim podejściu do ludzi kieruję się uprzedzeniami i lękiem? czy w przyjmowaniu i kochaniu bliźnich staram się przekraczać mur nieufności i niepokoju?
II. ...moja dusza będzie żyła dla Niego... Psalmista pisze, że szczytem życia jest oddać się w Ręce Boga - służyć Panu z całego serca i ze wszystkich sił...
Dziś pytam siebie: czy ufam Stwórcy? czy chcę żyć dla Boga?
III. Dzieci, nie miłujmy słowem i językiem, ale czynem i prawdą! Św. Jan w zwięzłych Słowach przedstawia ideał chrześcijańskiego życia - najcenniejsza jest MIŁOŚĆ wyrażana nie tyle w słowach (deklaracjach), co w czynach... Bóg daje nam jedno jedyne przykazanie - MIŁOŚĆ, której możemy bezgranicznie zaufać i która - dana ludziom - staje się konkretem życia, a zarazem żywą i fascynującą Ewangelią [Przykazanie zaś Jego jest takie, abyśmy wierzyli w imię Jego Syna, Jezusa Chrystusa, i miłowali się wzajemnie tak, jak nam nakazał]...
Dziś pytam siebie: jakie jest moje pierwsze przykazanie? jak kocham?
IV. Wytrwajcie we Mnie, a Ja /będę trwał/ w was... W języki łacińskim to zdanie wyrażone jest tak: ...vos - Mihi, Ego - vobis... ("wy - Mnie, ja - wam...", albo "wy - moi, Ja - wasz" albo "Ja mam was, wy macie Mnie")...
Dziś pytam siebie: czy żyję w łączności z Jezusem? czy Boży świat jest również moim światem?
"Kiedy Szaweł przybył do Jerozolimy, próbował przyłączyć się do uczniów, lecz wszyscy bali się go, nie wierząc, że jest uczniem. Dopiero Barnaba przygarnął go i zaprowadził do Apostołów, i opowiedział im, jak w drodze /Szaweł/ ujrzał Pana, który przemówił do niego, i z jaką siłą przekonania przemawiał w Damaszku w imię Jezusa. Dzięki temu przebywał z nimi w Jerozolimie. Przemawiał też i rozprawiał z hellenistami, którzy usiłowali go zgładzić. Bracia jednak dowiedzieli się o tym, odprowadzili go do Cezarei i wysłali do Tarsu. A Kościół cieszył się pokojem w całej Judei, Galilei i Samarii. Rozwijał się i żył bogobojnie, i napełniał się pociechą Ducha Świętego."
II. Ps 22,26-28.30-32
"Wypełnię me śluby wobec bojących się Boga.
Ubodzy będą jedli i zostaną nasyceni,
będą chwalić Pana ci, którzy Go szukają:
„Serca wasze niech żyją na wieki”.
Przypomną sobie i wrócą do Pana wszystkie krańce ziemi
i oddadzą Mu pokłon wszystkie szczepy pogańskie.
Jemu oddadzą pokłon wszyscy, co śpią w ziemi,
przed Nim zegną się wszyscy, którzy staną się prochem.
A moja dusza będzie żyła dla Niego,
potomstwo moje Jemu będzie służyć,
przyszłym pokoleniom o Panu opowie,
a sprawiedliwość Jego ogłoszą ludowi, który się narodzi."
III. 1 J 3,18-24
"Dzieci, nie miłujmy słowem i językiem, ale czynem i prawdą! Po tym poznamy, że jesteśmy z prawdy, i uspokoimy przed Nim nasze serce. A jeśli nasze serce oskarża nas, to Bóg jest większy od naszego serca i zna wszystko. Umiłowani, jeśli serce nas nie oskarża, mamy ufność wobec Boga, i o co prosić będziemy, otrzymamy od Niego, ponieważ zachowujemy Jego przykazania i czynimy to, co się Jemu podoba. Przykazanie zaś Jego jest takie, abyśmy wierzyli w imię Jego Syna, Jezusa Chrystusa, i miłowali się wzajemnie tak, jak nam nakazał. Kto wypełnia Jego przykazania, trwa w Bogu, a Bóg w nim; a to, że trwa On w nas, poznajemy po Duchu, którego nam dał."
IV. J 15,1-8
"Ja jestem prawdziwym krzewem winnym, a Ojciec mój jest tym, który uprawia. Każdą latorośl, która we Mnie nie przynosi owocu, odcina, a każdą, która przynosi owoc, oczyszcza, aby przynosiła owoc obfitszy. Wy już jesteście czyści dzięki słowu, które wypowiedziałem do was. Wytrwajcie we Mnie, a Ja /będę trwał/ w was. Podobnie jak latorośl nie może przynosić owocu sama z siebie - o ile nie trwa w winnym krzewie - tak samo i wy, jeżeli we Mnie trwać nie będziecie. Ja jestem krzewem winnym, wy - latoroślami. Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić. Ten, kto we Mnie nie trwa, zostanie wyrzucony jak winna latorośl i uschnie. I zbiera się ją, i wrzuca do ognia, i płonie. Jeżeli we Mnie trwać będziecie, a słowa moje w was, poproście, o cokolwiek chcecie, a to wam się spełni. Ojciec mój przez to dozna chwały, że owoc obfity przyniesiecie i staniecie się moimi uczniami."
W niedzielnej Liturgii Słowa Bożego Szukamy pokarmu na cały tydzień...
I. Kiedy Szaweł przybył do Jerozolimy, próbował przyłączyć się do uczniów, lecz wszyscy bali się go, nie wierząc, że jest uczniem... Jest rok 37 (lub 39) post Christum natum. Od nawrócenia Szawła mija 5 lat. To ciągle zbyt mało, aby wszyscy chrześcijanie uwierzyli w cud przemiany serca Apostoła narodów...
Dziś pytam siebie: czy w moim podejściu do ludzi kieruję się uprzedzeniami i lękiem? czy w przyjmowaniu i kochaniu bliźnich staram się przekraczać mur nieufności i niepokoju?
II. ...moja dusza będzie żyła dla Niego... Psalmista pisze, że szczytem życia jest oddać się w Ręce Boga - służyć Panu z całego serca i ze wszystkich sił...
Dziś pytam siebie: czy ufam Stwórcy? czy chcę żyć dla Boga?
III. Dzieci, nie miłujmy słowem i językiem, ale czynem i prawdą! Św. Jan w zwięzłych Słowach przedstawia ideał chrześcijańskiego życia - najcenniejsza jest MIŁOŚĆ wyrażana nie tyle w słowach (deklaracjach), co w czynach... Bóg daje nam jedno jedyne przykazanie - MIŁOŚĆ, której możemy bezgranicznie zaufać i która - dana ludziom - staje się konkretem życia, a zarazem żywą i fascynującą Ewangelią [Przykazanie zaś Jego jest takie, abyśmy wierzyli w imię Jego Syna, Jezusa Chrystusa, i miłowali się wzajemnie tak, jak nam nakazał]...
Dziś pytam siebie: jakie jest moje pierwsze przykazanie? jak kocham?
IV. Wytrwajcie we Mnie, a Ja /będę trwał/ w was... W języki łacińskim to zdanie wyrażone jest tak: ...vos - Mihi, Ego - vobis... ("wy - Mnie, ja - wam...", albo "wy - moi, Ja - wasz" albo "Ja mam was, wy macie Mnie")...
Dziś pytam siebie: czy żyję w łączności z Jezusem? czy Boży świat jest również moim światem?
Komentarze
Prześlij komentarz