"Ale teraz tak mówi Pan, Stworzyciel twój, Jakubie, i Twórca twój, o Izraelu...", czyli o MIŁOŚCI osobistej...

Iz 43,1-5

"Ale teraz tak mówi Pan,
Stworzyciel twój, Jakubie,
i Twórca twój, o Izraelu:
«Nie lękaj się, bo cię wykupiłem,
wezwałem cię po imieniu; tyś moim!
Gdy pójdziesz przez wody, Ja będę z tobą,
i gdy przez rzeki, nie zatopią ciebie.
Gdy pójdziesz przez ogień, nie spalisz się,
i nie strawi cię płomień.
Albowiem Ja jestem Pan, twój Bóg,
Święty Izraela, twój Zbawca.
Daję Egipt jako twój okup,
Kusz i Sabę w zamian za ciebie.
Ponieważ drogi jesteś w moich oczach,
nabrałeś wartości i Ja cię miłuję,
przeto daję ludzi za ciebie
i narody za życie twoje.
Nie lękaj się, bo jestem z tobą.
Przywiodę ze Wschodu twe plemię
i z Zachodu cię pozbieram."

To jeden z moich najbardziej ulubionych fragmentów Księgi Izajasza.
Bóg woła do Jakuba (ale też do mnie i do Ciebie): teraz tak mówi Pan, Stworzyciel twój, Jakubie... i dodaje: Twórca twój, o Izraelu... Pan zwraca się zatem do jednego adresata Jakuba - Izraela, dla którego jest Stwórcą i Twórcą. Jakub - Izrael (oraz ja i Ty) słyszy: Nie lękaj się, bo cię wykupiłem, wezwałem cię po imieniu; tyś moim! Cóż za orędzie! Stwórca i Twórca człowieka oznajmia: "Nie bój się! Zgodziłem się, by mój Jednorodzony Syn przelał za Ciebie swoją najdroższą Krew i tak otworzył Ci Niebo, wyrywając z niewoli diabła! Znam Twoje imię! Wołam Cię,...! Powołuję Cię do przyjaźni! Daję Ci także nowe imię: jesteś MÓJ!" Bóg zapewnia Jakubowi - Izraelowi (mnie i Tobie) ciągłą obecność i trwałą ochronę [Gdy pójdziesz przez wody, Ja będę z tobą, i gdy przez rzeki, nie zatopią ciebie. Gdy pójdziesz przez ogień, nie spalisz się, i nie strawi cię płomień]. Oto Dobra Nowina! Na koniec ukochany przez Boga człowiek słyszy: Ponieważ drogi jesteś w moich oczach, nabrałeś wartości i Ja cię miłuję (...). Nie lękaj się, bo jestem z tobą... Bóg ciągle powtarza: "Kocham Cię!"