"W bojaźni Pana jest pewna nadzieja...", czyli o dobrym lęku...

Prz 14,25-35

"Świadek prawdomówny ratuje ludzi, oszustwo rozszerza kłamstwa.
W bojaźni Pana jest pewna nadzieja, dla synów swoich jest On ucieczką.
Źródłem życia jest bojaźń Pańska, by sideł śmierci uniknąć.
Chwała to króla, gdy naród liczny, ubytek ludu - to zguba władcy.
Łagodny - w rozwagę bogaty, porywczy ujawnia głupotę.
Życiem dla ciała jest serce spokojne, próchnieniem kości jest namiętność.
Kto ciemięży ubogiego, lży jego Stwórcę, czci Go ten, kto się nad biednym lituje.
Przez złość swoją runął niewierny, a prawy przy śmierci bezpieczny.
W sercu rozumnym jest mądrość, i pośród głupców powinna być znana.
Sprawiedliwość wywyższa naród, a czyn haniebny pomniejsza narody.
Rozsądnemu słudze król jest przychylny, a gniew budzi [sługa] bezecny."

1. Czytam: W bojaźni Pana jest pewna nadzieja, dla synów swoich jest On ucieczką. Źródłem życia jest bojaźń Pańska, by sideł śmierci uniknąć...
2. Boję się grzeszyć. Lęk chroni mnie przed złem...