"Radością głupiego - czyny haniebne...", czyli o mądrych ustach...

Prz 10,23-32

"Radością głupiego - czyny haniebne,
a męża rozważnego - mądrość.
Zło, którego się grzesznik boi, spadnie na niego,
sprawiedliwi uzyskają to, czego pragną.
Gdy wicher zawieje - nie ma już grzesznika,
lecz sprawiedliwego podstawy są wieczne.
Czym ocet dla zębów, a dym dla oczu,
tym leniwy dla tych, którzy go wysłali.
Bojaźń Pańska dni pomnaża,
krótkie są lata grzesznika.
Oczekiwanie uczciwych - radością,
nadzieja bezbożnych przepadnie.
Pan oparciem ludzi prawych,
dla czyniących nieprawość jest zgubą.
Sprawiedliwy nie runie na wieki,
grzesznicy na ziemi nietrwali.
Niech mądrość wychodzi z ust prawych,
język przewrotny będzie wyrwany.
Wargi prawe lubią, co [Bogu] miłe,
a usta niewiernych - przewrotność."

Radością głupiego - czyny haniebne, a męża rozważnego - mądrość... Prawdziwą radość przynosi dobro i mądrość, a to, co złe i niemądre, nie może dać duchowego zadowolenia...

Niech mądrość wychodzi z ust prawych (...). Wargi prawe lubią, co [Bogu] miłe... Człowiek sprawiedliwy i mądry jest Bożym prorokiem - potrafi przekazywać prawdę od Boga...

Tłumaczenie dosłowne fragmentu (według tomu Pisma Hebrajsko-polskiego Starego Testamentu, s. 378) brzmi tak:
Jak radość dla głupiego popełnianie zbrodni,
a mądrość dla człowieka rozumnego.
Strach nikczemnego przyjdzie na niego,
a pragnienie sprawiedliwych zostanie dane.
Gdy przejdzie huragan, nie ma nikczemnego,
a sprawiedliwy fundamentem wiecznym.
Jak ocet dla zębów, jak i dym dla oczu,
tak leniwy dla posyłających go.
Bojaźń Pana pomnaża dni,
a lata nikczemnych będą skrócone.
Oczekiwanie sprawiedliwych radością się skończy,
a nadzieja nikczemnych umrze.
Oparciem dla niewinności jest droga Pana,
a zniszczeniem dla czyniących niegodziwość.
Sprawiedliwy nigdy się nie zachwieje,
a nikczemni nie zamieszkają (na) ziemi.
Usta sprawiedliwe wydają owoc mądrości,
a język przewrotny będzie wycięty.
Wargi sprawiedliwego znają upodobanie Boga,
usta nikczemnych są przewrotne.