"Pan mnie stworzył, swe arcydzieło...", czyli hymn (o) MĄDROŚCI...

Prz 8,22-31

"Pan mnie stworzył, swe arcydzieło,
jako początek swej mocy, od dawna,
od wieków jestem stworzona,
od początku, nim ziemia powstała.
Przed oceanem istnieć zaczęłam,
przed źródłami pełnymi wody;
zanim góry zostały założone,
przed pagórkami zaczęłam istnieć;
nim ziemię i pola uczynił
- początek pyłu na ziemi.
Gdy niebo umacniał, z Nim byłam,
gdy kreślił sklepienie nad bezmiarem wód,
gdy w górze utwierdzał obłoki,
gdy źródła wielkiej otchłani umacniał,
gdy morzu stawiał granice,
by wody z brzegów nie wyszły,
gdy kreślił fundamenty pod ziemię.
Ja byłam przy Nim mistrzynią,
rozkoszą Jego dzień po dniu,
cały czas igrając przed Nim,
igrając na okręgu ziemi,
znajdując radość przy synach ludzkich."

Zaczyna się: Pan mnie stworzył, swe arcydzieło, jako początek swej mocy... Piękny hymn (o) MĄDROŚCI... Kardynał Ravasi pisze: Hymn ten (...) ma na celu ukazanie Mądrości na tle całego stworzenia. Terminy są bardzo wyważone i posiadają wiele odcieni. Z jednej strony bowiem Mądrość jest "przed" całą rzeczywistością stworzoną, ponieważ była w umyśle Stwórcy już jako Jego uprzedni projekt. Jest więc przymiotem boskim, przewyższającym nas i świat, obecnym jedynie w Bogu. Z drugiej strony jednak - właśnie dlatego, że jest projektem zamierzonym przez Pana w stworzeniu - Mądrość jest również stworzona, to znaczy wpisana w rzeczywistość człowieka i wszechświata, będących treścią tego uprzedniego projektu. Jest więc także z nami, w nas i w świecie: nie tylko "przed" stworzeniem, ale "kiedy" się stwarza, równocześnie z rzeczywistością stworzoną. Posiada zatem dwa oblicza: reprezentuje Stwórcę, ale jest również pośród nas. W wersecie 30 (Ja byłam przy Nim mistrzynią, rozkoszą Jego dzień po dniu, cały czas igrając przed Nim) autor opisuje ją posługując się różnie interpretowanym hebrajskim terminem 'amon. Można przezeń rozumieć albo "architekta", który projektuje świat, albo "młodzieńca", który tańczy w stworzeniu. W taki sposób byłoby symbolicznie opisane dzieło stwórcze Boga, akt doskonałości i harmonii, który jednak urzeczywistnia się w warunkach tego świata, pośród synów człowieczych, w pięknie kosmosu (Biblia dla każdego, t. VI, s. 14)...