"Czyż Mądrość nie nawołuje?", czyli przemowa Boga...

Prz 8,1-11

"Czyż Mądrość nie nawołuje? nie wysila głosu Roztropność?
Na najwyższym szczycie, przy drodze, na rozstaju zasiada,
przy bramach, u wejścia do miasta, w przejściach głos swój podnosi:
«Odzywam się do was, mężowie, wzywam was, synowie ludzcy,
prostacy - mądrości się uczcie, nierozumni - nabierzcie rozsądku!
Słuchajcie, mówię rzeczy wzniosłe, z warg moich wychodzi prawość,
podniebienie me prawdę podaje, wstrętna mym wargom nieprawość.
Moje wszystkie mowy są słuszne - obcy mi fałsz i krętactwo -
dla rozumnych one wszystkie są jasne, prawe dla tych - co mądrość posiedli.
Nabądźcie moją naukę - nie srebro, raczej wiedzę - niż złoto najczystsze;
bo mądrość cenniejsza od pereł i żaden klejnot nie jest jej równy»."

Bóg - Mądrość woła [Czyż Mądrość nie nawołuje? nie wysila głosu Roztropność?]:
...mądrości się uczcie... Potrzebujemy kontaktu z Nauczycielem...
...nabierzcie rozsądku! Potrzebujemy duchowego rozpoznania... 
Słuchajcie... Potrzebujemy uszu otwartych na SŁOWO...
Nabądźcie moją naukę... Potrzebujemy uczyć się, by poznać to, co Bóg nam przekazuje...

Potrzebujemy Bożych darów, by przyjąć MĄDROŚĆ... A mądrość cenniejsza jest od pereł i żaden klejnot nie jest jej równy...