"Wejrzyj na moją nędzę i wyzwól mnie..."

Ps 119,153-160
Resz (XX)
Wejrzyj na moją nędzę i wyzwól mnie,
bo nie zapomniałem Twojego Prawa.
Broń mojej sprawy i wybaw mię;
według Twej mowy obdarz mię życiem!
Zbawienie jest daleko od występnych,
bo nie dbają o Twoje ustawy.
Liczne są Twe zmiłowania, o Panie,
obdarz mnie życiem według Twych wyroków!
Wielu mię prześladuje i trapi:
nie uchylam się od Twoich upomnień.
Widzę odstępców i wstręt mnie ogarnia,
bo mowy Twojej nie strzegą.
Patrz, miłuję Twoje postanowienia;
Panie, w Twojej łaskawości obdarz mnie życiem!
Podstawą Twego słowa jest prawda,
i wieczny jest każdy Twój sprawiedliwy wyrok."

Z głębin słabości, pogrążony w ogromnym cierpieniu, człowiek woła do Boga (modli się): Wejrzyj na moją nędzę i wyzwól mnie! Niejednokrotnie tylko Bóg może ocalić od wielkiego zła [Wielu mię prześladuje i trapi], dlatego uczestnik walki między siłami Światłości i ciemności prosi Stwórcę: Broń mojej sprawy i wybaw mię! Człowiek wie(rzy), że Bóg jest dobry [Liczne są Twe zmiłowania, o Panie], dlatego błaga: Panie, w Twojej łaskawości obdarz mnie życiem!

Komentarze