"Twoje napomnienia są przedziwne..."

Ps 119,129-136

Pe (XVII)
"Twoje napomnienia są przedziwne,
dlatego przestrzega ich moja dusza.
Przystępność Twoich słów oświeca
i naucza niedoświadczonych.
Otwieram swe usta i chłonę powietrze,
bo pragnę Twoich przykazań.
Zwróć się do mnie i zmiłuj się nade mną,
tak jak postępujesz z tymi, co imię Twe miłują.
Moje kroki umocnij Twoją mową,
niech nie panuje we mnie żadna niegodziwość!
Wyzwól mię z ludzkiego ucisku,
a będę strzegł Twych postanowień.
Okaż światło Twojego oblicza Twemu słudze
i naucz mię Twoich ustaw!
Strumienie łez płyną z mych oczu,
bo nie zachowano Twojego Prawa."

To piękna modlitwa...
Panie!
Twoje napomnienia są przedziwne...
Otwieram swe usta i chłonę powietrze, bo pragnę Twoich przykazań...
Zwróć się do mnie i zmiłuj się nade mną...
Wyzwól mię...
Okaż światło Twojego oblicza Twemu słudze i naucz mię Twoich ustaw!
Strumienie łez płyną z mych oczu...
Amen.

Komentarze

  1. Marcello7213 czerwca 2017 08:13

    +Laudetur Iesus Christus+
    Proszę Księdza, właśnie na Tweeterze inny ksiądz zacytował słowa psalmu o "przedziwnych napomnieniach". Jak to rozumieć, zważywszy na to, że dla mnie te napomnienia wcale nie są przedziwne, a najoczywistsze na świecie i racjonalne. Czy po prosu królowi Dawidowi tak się powiedziało, czy "przedziwny" ma specjalne, biblijne znaczenie. Będę wdzięczny z odpowiedź.

    OdpowiedzUsuń
  2. xpac19 czerwca 2017 16:41

    ..."przedziwny"... to dla mnie "Boży", dlatego "godny podziwu"... Wierzę, że Dawidowi nie tyle tak się powiedziało, co tak poczuł pod wpływem Ducha...
    Lb 6,24nn +++

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz