"Jakże miłuję Prawo Twoje..."

Ps 119,97-104

Mem (XIII)
"Jakże miłuję Prawo Twoje:
przez cały dzień nad nim rozmyślam.
Twoje przykazanie uczyniło mnie mędrszym od moich wrogów,
bo jest ono moim na wieki.
Jestem roztropniejszy od wszystkich, którzy mnie uczą,
bo rozmyślam o Twoich napomnieniach.
Jestem roztropniejszy od starców,
bo zachowuję Twoje postanowienia.
Powstrzymuję nogi od wszelkiej złej ścieżki,
aby słów Twoich przestrzegać.
Nie odstępuję od Twoich wyroków,
albowiem Ty mnie pouczasz.
Jak słodka jest dla mego podniebienia Twoja mowa:
ponad miód dla ust moich.
Z Twoich przykazań czerpię roztropność,
dlatego nienawidzę
wszelkiej ścieżki nieprawej."

Jakże miłuję Prawo Twoje... Autor nie po raz pierwszy posługuje się hebrajskim słowem ahabti, by wyrazić swoją miłość do SŁOWA...
...przez cały dzień nad nim rozmyślam... W łacińskiej wersji to zdanie brzmi: Tota die meditatio mea est, co dosłownie oznacza: "W ciągu całego dnia medytacja jest moja". Zatem Psalmista woła: "Cały dzień upływa mi na najważniejszej czynności - medytacji"...
Twoje przykazanie uczyniło mnie mędrszym (...). Jestem roztropniejszy od wszystkich... Medytacja (modlitwa SŁOWEM) daje nam mądrość...
Jak słodka jest dla mego podniebienia Twoja mowa: ponad miód dla ust moich... SŁOWO smakuje wybornie. Ojcowie Kościoła z upodobaniem odnosili się do Psalmu 119, by wyrazić prawdę, że SŁOWO BOGA można ciągle przeżuwać (ruminatio)...