"Potem usłyszałem jak gdyby głos donośny wielkiego tłumu w niebie..."

 Ap 19,1-10

"Potem usłyszałem jak gdyby głos donośny
wielkiego tłumu w niebie - mówiących:
«Alleluja!
Zbawienie i chwała, i moc u Boga naszego,
bo wyroki Jego prawdziwe są i sprawiedliwe,
bo osądził Wielką Nierządnicę,
co znieprawiała nierządem swym ziemię,
i zażądał od niej poniesienia kary
za krew swoich sług».
I rzekli powtórnie:
«Alleluja!»
A dym jej wznosi się na wieki wieków.
A dwudziestu czterech Starców upadło
i czworo Zwierząt,
i pokłon oddało Bogu zasiadającemu na tronie, mówiąc:
«Amen! Alleluja!»
I wyszedł głos od tronu, mówiący:
«Chwalcie Boga naszego, wszyscy Jego słudzy,
którzy się Go boicie, mali i wielcy!»
I usłyszałem jakby głos wielkiego tłumu
i jakby głos mnogich wód,
i jakby głos potężnych gromów,
które mówiły:
«Alleluja,
bo zakrólował Pan Bóg nasz, Wszechmogący.
Weselmy się i radujmy,
i dajmy Mu chwałę,
bo nadeszły Gody Baranka,
a Jego Małżonka się przystroiła,
i dano jej oblec bisior lśniący i czysty» -
bisior bowiem oznacza czyny sprawiedliwe świętych.
I mówi mi:
«Napisz:
Błogosławieni, którzy są wezwani na ucztę Godów Baranka!»
I mówi mi:
«Te prawdziwe słowa są Boże».
I upadłem przed jego stopami, by oddać mu pokłon.
I mówi:
«Bacz, abyś tego nie czynił,
bo jestem twoim współsługą
i braci twoich, co mają świadectwo Jezusa:
Bogu samemu złóż pokłon!»
Świadectwem bowiem Jezusa jest duch proroctwa."

Jan pisze: Potem usłyszałem jak gdyby głos donośny wielkiego tłumu w niebie - mówiących: (...) «Alleluja!» W Wielkim Poście słychać ALLELUJA! Tłum modli się: Zbawienie i chwała, i moc u Boga naszego (...). I rzekli powtórnie: «Alleluja!»... Jan widzi, że dwudziestu czterech Starców upadło i czworo Zwierząt, i pokłon oddało Bogu zasiadającemu na tronie, mówiąc: «Amen! Alleluja!»... Słychać więc entuzjastyczny wybuch pieśni i muzyki o charakterze liturgicznym, jak o tym świadczy "alleluja" i "amen" (ono wywodzi się z hebrajskiego "aman", od którego pochodzi "emunah" - "wiara" oraz "emet" - "wierność") [G. Ravasi, Apokalipsa, s. 162]. Hymnom uwielbienia nie ma końca, gdyż zaraz rozlega się pieśń: «Alleluja, bo zakrólował Pan Bóg nasz, Wszechmogący. Weselmy się i radujmy, i dajmy Mu chwałę, bo nadeszły Gody Baranka, a Jego Małżonka się przystroiła, i dano jej oblec bisior lśniący i czysty»... Jan słyszy: «Napisz: Błogosławieni, którzy są wezwani na ucztę Godów Baranka!»... Dobrze znamy to zdanie, bo w podczas każdej Mszy Świętej słyszymy to zaproszenie w ramach Obrzędów Komunii Świętej...
Cieszę się, że już dziś, gdy do Wielkiego Tygodnia zostały godziny, możemy radośnie wołać: "Alleluja! Chwalmy Pana!"