"Potem ujrzałem innego anioła lecącego przez środek nieba..."

Ap 14,6-13

"Potem ujrzałem innego anioła lecącego przez środek nieba,
mającego odwieczną Dobrą Nowinę do obwieszczenia
wśród tych, którzy siedzą na ziemi,
wśród każdego narodu, szczepu, języka i ludu.
Wołał on głosem donośnym:
«Ulęknijcie się Boga i dajcie Mu chwałę,
bo godzina sądu Jego nadeszła.
Oddajcie pokłon Temu, co niebo uczynił i ziemię,
i morze, i źródła wód!»
A inny anioł, drugi, przyszedł w ślad mówiąc: «Upadł, upadł wielki Babilon,
co winem zapalczywości swego nierządu
napoił wszystkie narody!»
A inny anioł, trzeci, przyszedł w ślad za nimi, mówiąc donośnym głosem:
«Jeśli kto wielbi Bestię, i obraz jej,
i bierze sobie jej znamię na czoło lub rękę,
ten również będzie pić wino zapalczywości Boga
przygotowane, nierozcieńczone, w kielichu Jego gniewu;
i będzie katowany ogniem i siarką
wobec świętych aniołów
i wobec Baranka.
A dym ich katuszy na wieki wieków się wznosi i nie mają spoczynku we dnie i w nocy
czciciele Bestii i jej obrazu,
i ten, kto bierze znamię jej imienia».
Tu się okazuje wytrwałość świętych,
tych, którzy strzegą przykazań Boga i wiary Jezusa.
I usłyszałem głos, który z nieba mówił:
«Napisz:
Błogosławieni, którzy w Panu umierają - już teraz.
Zaiste, mówi Duch, niech odpoczną od swoich mozołów,
bo idą wraz z nimi ich czyny»."

Jan widzi [Potem ujrzałem] innego anioła lecącego przez środek nieba, mającego odwieczną Dobrą Nowinę do obwieszczenia... Mamy Ewangelię w wersji Apokalipsy:
Ulęknijcie się Boga... Timor filialis to synowski lęk - bojaźń dziecka, które nie chce zranić Boga Ojca. Do Stwórcy, który jest dobry i bliski, możemy wołać: "Abba! Tatusiu!"
...i dajcie Mu chwałę, bo godzina sądu Jego nadeszła... Tylko Pan jest godzien uwielbienia i czci. Sąd, który się przybliża, wobec dobroci Boga i Chwały, która stanie się udziałem dzieci Bożych, jest wyczekiwanym momentem...
Oddajcie pokłon Temu, co niebo uczynił i ziemię, i morze, i źródła wód! Adoracja skutkuje zanurzeniem się w Ramionach Ojca...

Błogosławieni, którzy w Panu umierają - już teraz. Zaiste, mówi Duch, niech odpoczną od swoich mozołów, bo idą wraz z nimi ich czyny...