"Potem dano mi trzcinę podobną do mierniczego pręta..."

Ap 11,1-13

"Potem dano mi trzcinę podobną do mierniczego pręta,
i powiedziano:
«Wstań i zmierz Świątynię Bożą i ołtarz,
i tych, co wielbią w niej Boga.
Dziedziniec zewnętrzny Świątyni pomiń zupełnie i nie mierz go,
bo został dany poganom,
i będą deptać Miasto Święte czterdzieści dwa miesiące.
Dwom moim Świadkom dam władzę,
a będą prorokować obleczeni w wory, przez tysiąc dwieście sześćdziesiąt dni».
Oni są dwoma drzewami oliwnymi i dwoma świecznikami,
co stoją przed Panem ziemi.
A jeśli kto chce ich skrzywdzić,
ogień wychodzi z ich ust i pożera ich wrogów.
Jeśliby zechciał ktokolwiek ich skrzywdzić,
w ten sposób musi być zabity.
Mają oni władzę zamknąć niebo,
by deszcz nie zraszał dni ich prorokowania,
i mają władzę nad wodami,
by w krew je przemienić,
i wszelką plagą uderzyć ziemię,
ilekroć zechcą.
A gdy dopełnią swojego świadectwa,
Bestia, która wychodzi z Czeluści, wyda im wojnę, zwycięży ich i zabije.
A zwłoki ich [leżeć] będą na placu wielkiego miasta,
które duchowo zwie się: Sodoma i Egipt,
gdzie także ukrzyżowano ich Pana.
I [wielu] spośród ludów, szczepów, języków i narodów przez trzy i pół dnia ogląda ich zwłoki;
a zwłok ich nie zezwalają złożyć do grobu.
Wobec nich mieszkańcy ziemi cieszą się i radują;
i dary sobie nawzajem będą przesyłali,
bo ci dwaj prorocy mieszkańcom ziemi zadali katuszy.
A po trzech i pół dniach
duch życia z Boga w nich wstąpił
i stanęli na nogi.
A wielki strach padł na tych, co ich oglądali.
Posłyszeli oni donośny głos z nieba do nich mówiący:
«Wstąpcie tutaj!»
I w obłoku wstąpili do nieba,
a ich wrogowie ich zobaczyli.
W owej godzinie nastąpiło wielkie trzęsienie ziemi
i runęła dziesiąta część miasta,
i skutkiem trzęsienia ziemi zginęło siedem tysięcy osób.
A pozostali ulegli przerażeniu
i oddali chwałę Bogu nieba."

Jan słyszy proroctwo o dwóch Świadkach (martyres). Najpierw jednak Autorowi Apokalipsy zostaje wręczona trzcina geometry, podobna (...) do berła (G. Ravasi, Apokalipsa, s. 94). Jan słyszy, że zło wejdzie w codzienność - będą deptać Miasto Święte czterdzieści dwa miesiące... Te dane chronologiczne mają (...) charakter symboliczny i zostały zaczerpnięte z Księgi Daniela (7,25; 12,7), gdzie oznaczają czas trwania prześladowania zarządzonego przez króla Antiocha IV Epifanesa (...). W końcu mamy centralną scen dwóch Świadków. Teraz sam Chrystus (...) wprowadza ich na scenę, ubranych w strój pokutny i żałobny, lecz mających spełniać funkcję prorocką (tamże, s. 94n). Czytamy: Dwom moim Świadkom dam władzę (...). Oni są dwoma drzewami oliwnymi i dwoma świecznikami, co stoją przed Panem ziemi... W judaizmie chętnie uznawano te postacie (...) za protagonistów ery mesjańskiej, swego rodzaju Mesjasza-kapłana oraz Mesjasza-króla (tamże, s. 95). Kardynał Ravasi pisze, że Świadkowie mają rysy kapłana Jozuego i przywódcy Zorobabela z proroctwa Zachariasza (zob. Za 4,2-14) albo też Mojżesza lub Eliasza, a nawet Piotra i Pawła (zob. tamże). Jednak bardziej prawdopodobne jest, iż w dwóch Świadkach należy widzieć Kościół, świadka starego proroctwa, które w Chrystusie stało się nowe wraz z Jego zmartwychwstaniem (tamże, s. 95n). Jan słyszy: A gdy dopełnią swojego świadectwa, Bestia, która wychodzi z Czeluści, wyda im wojnę, zwycięży ich i zabije. A zwłoki ich [leżeć] będą na placu wielkiego miasta, które duchowo zwie się: Sodoma i Egipt, gdzie także ukrzyżowano ich Pana. (...) A po trzech i pół dniach duch życia z Boga w nich wstąpił i stanęli na nogi... Droga Jezusa jest zatem drogą (dla) Kościoła...