"Tak jak ciało bez ducha jest martwe, tak też jest martwa wiara bez uczynków."

Jk 2,14-26

"Jaki z tego pożytek, bracia moi, skoro ktoś będzie utrzymywał, że wierzy, a nie będzie spełniał uczynków? Czy [sama] wiara zdoła go zbawić? Jeśli na przykład brat lub siostra nie mają odzienia lub brak im codziennego chleba, a ktoś z was powie im: «Idźcie w pokoju, ogrzejcie się i najedzcie do syta!» - a nie dacie im tego, czego koniecznie potrzebują dla ciała - to na co się to przyda? Tak też i wiara, jeśli nie byłaby połączona z uczynkami, martwa jest sama w sobie. Ale może ktoś powiedzieć: Ty masz wiarę, a ja spełniam uczynki. Pokaż mi wiarę swoją bez uczynków, to ja ci pokażę wiarę ze swoich uczynków. Wierzysz, że jest jeden Bóg? Słusznie czynisz - lecz także i złe duchy wierzą i drżą. Chcesz zaś zrozumieć, nierozumny człowieku, że wiara bez uczynków jest bezowocna? Czy Abraham, ojciec nasz, nie z powodu uczynków został usprawiedliwiony, kiedy złożył syna Izaaka na ołtarzu ofiarnym? Widzisz, że wiara współdziałała z jego uczynkami i przez uczynki stała się doskonała. I tak wypełniło się Pismo, które mówi: Uwierzył przeto Abraham Bogu i poczytano mu to za sprawiedliwość, i został nazwany przyjacielem Boga. Widzicie, że człowiek dostępuje usprawiedliwienia na podstawie uczynków, a nie samej tylko wiary. Podobnie też nierządnica Rachab, która przyjęła wysłanników i inną drogą odprawiła ich, czy nie dostąpiła usprawiedliwienia za swoje uczynki? Tak jak ciało bez ducha jest martwe, tak też jest martwa wiara bez uczynków."

To jeden z najbardziej znanych fragmentów Listu św. Jakuba: Jaki z tego pożytek, bracia moi, skoro ktoś będzie utrzymywał, że wierzy, a nie będzie spełniał uczynków? Czy [sama] wiara zdoła go zbawić? (...) Tak też i wiara, jeśli nie byłaby połączona z uczynkami, martwa jest sama w sobie. Ale może ktoś powiedzieć: Ty masz wiarę, a ja spełniam uczynki. Pokaż mi wiarę swoją bez uczynków, to ja ci pokażę wiarę ze swoich uczynków (...). Tak jak ciało bez ducha jest martwe, tak też jest martwa wiara bez uczynków... Bardzo lubię cytować kardynała Ravasiego, który jest wielkim biblistą i teologiem, więc i teraz zamieszczę obszerny fragment cytowanej już wiele razy Biblii dla każdego: mamy okazję przejść do najważniejszego z wątków teologicznych: związku wiary z uczynkami. Niewątpliwie podejście św. Jakuba wiąże się z myślą Pawłową, rozwiniętą w listach do Galatów i Rzymian, ale też od niej się różni. I tu, i tam autorzy odwołują się do tego samego fundamentu biblijnego, tj. do Abrahama i wersetu Rdz 15,6: "Abraham uwierzył i Pan poczytał mu to za zasługę". Ten przykład wzbogaca się teraz innym, obecnym w przeglądzie gigantów wiary z Listu do Hebrajczyków, a chodzi o Rachab, nierządnicę z Jerycha (Hbr 11,31; Joz 2 i 6). Św. Jakub wyraża się jasno: jeśli wierze nie towarzyszą uczynki, jest ona martwa sama w sobie. Autor podaje również konkretną sytuację, naszkicowaną w sposób bardzo żywy, wręcz malarski, jak to nierzadko jest w tym liście, który wyróżnia się ponadprzeciętnym poziomem literackim. Kiedy przychodzi do ciebie jakiś biedak, głodny lub obdarty, a ofiarowujesz mu jedynie dobre słowo, to czy w ten sposób okazałeś się w jego oczach człowiekiem wierzącym? Ma się rozumieć nie, ponieważ wiara nie potwierdzona czynem jest nietrwała. Właśnie dzięki temu przykładowi można rozumieć, że św. Jakub i św. Paweł mniej różnią się od siebie, niż mogłoby się zdawać, pomimo stwierdzenia, zgodnie z którym "człowiek osiąga usprawiedliwienie nie dzięki uczynkom wymaganym przez Prawo, lecz jedynie dzięki wierze (Ga 2,16). Wiara "bezowocna", którą ma na myśli św. Jakub, jest tylko zewnętrznym i niemal intelektualnym przylgnięciem do prawdy, bez żadnego związku z życiową praktyką. Taką wiarę może mieć nawet szatan, który ma również dostęp do prawdy Bożej. Wiara, do której chce nas doprowadzić autor listu, jest zasadniczo tą samą, o której mówi św. Paweł. Ogarnia ona całą egzystencję, "działając przez miłość" (por. Ga 5,6). Wiara - według obu świętych autorów, niezależnie od różnic w ich podejściu - przejawia się w uczynkach, które o niej świadczą. Oczywiście, jak zauważył św. Paweł, na pewno nie jest tak, że to uczynki wyjednują nam u Boga łaskę i wiarę (s. 292)..

Komentarze

  1. ".... A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie".(Mt 6,4)

    2Tm4,22+++

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz