"...w sercu swoim odczuwam wielki smutek i nieprzerwany ból...", czyli o udręce św. Pawła...

Rz 9,1-5

"Prawdę mówię w Chrystusie, nie kłamię, potwierdza mi to moje sumienie w Duchu Świętym, że w sercu swoim odczuwam wielki smutek i nieprzerwany ból. Wolałbym bowiem sam być pod klątwą [odłączony] od Chrystusa dla [zbawienia] braci moich, którzy według ciała są moimi rodakami. Są to Izraelici, do których należą przybrane synostwo i chwała, przymierza i nadanie Prawa, pełnienie służby Bożej i obietnice. Do nich należą praojcowie, z nich również jest Chrystus według ciała, który jest ponad wszystkim, Bóg błogosławiony na wieki. Amen."

Św. Paweł bardzo kocha swój naród. Tak bardzo, że pisze: w sercu swoim odczuwam wielki smutek i nieprzerwany ból. Apostoł narodów wie, że wielka część Żydów nie uwierzyła i nie przyjęła Jezusa. Autor Listu do Rzymian jako faryzeusz należał do religijnego establishmentu Izraela. Po nawróceniu eks-faryzeusz z Tarsu robi wszystko, by wszyscy Żydzi uwierzyli Panu. Jest nawet gotów zapłacić najwyższą cenę - odłączyć się od Jezusa (!!!) [Wolałbym bowiem sam być pod klątwą [odłączony] od Chrystusa...], byle tylko Izraelici nawrócili się [dla [zbawienia] braci moich, którzy według ciała są moimi rodakami]...