"Przyjdzie potomek Jessego...", czyli Adwent według św. Pawła...

Rz 15,1-13

"A my, którzy jesteśmy mocni [w wierze], powinniśmy znosić słabości tych, którzy są słabi, a nie szukać tylko tego, co dla nas dogodne. Niech każdy z nas stara się o to, co dla bliźniego dogodne - dla jego dobra, dla zbudowania. Przecież i Chrystus nie szukał tego, co było dogodne dla Niego ale jak napisano: Urągania tych, którzy Tobie urągają, spadły na Mnie. To zaś, co niegdyś zostało napisane, napisane zostało i dla naszego pouczenia, abyśmy dzięki cierpliwości i pociesze, jaką niosą Pisma, podtrzymywali nadzieję. A Bóg, który daje cierpliwość i pociechę, niech sprawi, abyście wzorem Chrystusa te same uczucia żywili do siebie i zgodnie jednymi ustami wielbili Boga i Ojca Pana naszego Jezusa Chrystusa. Dlatego przygarniajcie siebie nawzajem, bo i Chrystus przygarnął was - ku chwale Boga. Albowiem Chrystus - mówię - stał się sługą obrzezanych, dla okazania wierności Boga i potwierdzenia przez to obietnic danych ojcom oraz po to, żeby poganie za okazane sobie miłosierdzie uwielbili Boga, jak napisano: Dlatego oddawać Ci będę cześć między poganami i śpiewać imieniu Twojemu.
Znów mówi Pismo: Weselcie się, poganie, wraz z ludem Jego!
I znowu: Chwalcie Pana, wszyscy poganie, niech Go uwielbiają wszystkie narody!
Nadto także Izajasz powiada: Przyjdzie potomek Jessego, powstanie Ten, który ma rządzić poganami, w Nim poganie pokładać będą nadzieję.
Bóg, [dawca] nadziei, niech wam udzieli pełni radości i pokoju w wierze, abyście przez moc Ducha Świętego byli bogaci w nadzieję."

Powoli kończy się List do Rzymian. Dziś czytamy fragment, który w części pojawił się w 2 niedzielę Adwentu: To zaś, co niegdyś zostało napisane, napisane zostało i dla naszego pouczenia, abyśmy dzięki cierpliwości i pociesze, jaką niosą Pisma, podtrzymywali nadzieję. A Bóg, który daje cierpliwość i pociechę, niech sprawi, abyście wzorem Chrystusa te same uczucia żywili do siebie i zgodnie jednymi ustami wielbili Boga i Ojca Pana naszego Jezusa Chrystusa. Dlatego przygarniajcie siebie nawzajem, bo i Chrystus przygarnął was - ku chwale Boga. Albowiem Chrystus - mówię - stał się sługą obrzezanych, dla okazania wierności Boga i potwierdzenia przez to obietnic danych ojcom oraz po to, żeby poganie za okazane sobie miłosierdzie uwielbili Boga... Bóg przez Apostoła narodów przekazuje nam naukę, która podtrzymuje nadzieję. Ufność budowana jest dzięki Bożym darom cierpliwości i pociechy. Tu Jezus jest najlepszym wzorem. Zatem chrześcijanin to człowiek przyobleczony w Pana Jezusa, który niosąc w sobie uczucia Pana, tworzy dobre więzi Bogiem i z ludźmi i przez to uwielbia Stwórcę...
Ogromnie ucieszył mnie dziś Psalm 117, który autor Listu do Rzymian cytuje: Chwalcie Pana, wszyscy poganie, niech Go uwielbiają wszystkie narody! To najkrótszy Psalm w Psałterzu. Całość brzmi: "Alleluja. Chwalcie Pana, wszyscy poganie, niech Go uwielbiają wszystkie narody, bo Jego łaskawość nad nami potężna, a wierność Pańska trwa na wieki". Zwięzły, ale zachęcający do uwielbienia Stwórcy w tajemnicy Bożej łaskawości (MIŁOŚCI) i wierności (SPRAWIEDLIWOŚCI). Moja radość płynie stąd, że to Psalm na dziś :-).
Św. Paweł nawiązuje też do proroctwa Izajasza: Przyjdzie potomek Jessego, powstanie Ten, który ma rządzić poganami, w Nim poganie pokładać będą nadzieję...

Komentarze

  1. ...Jak nie ufać,nie wierzyć i nie wielbić Boga ,jak wokół tyle znaków.... :-).
    Aż" boję" się pomyśleć co dzieje się TAM ,w tej przestrzeni,której dziś jeszcze nie możemy poznać....Nie mogę się doczekać...
    Ale" Bóg daje cierpliwość i pociechę.."(!!)

    ..."Psalm na dziś :).. nie wiem jak Ksiądz,ale ja czuję,że niędzy" naszymi komputerami", jest nie wirtualna przestrzeń ale Boża przestrzeń (!!) ...... :).

    Więc chwalmy Pana...: "Chwalcie Pana, wszyscy poganie, niech Go uwielbiają wszystkie narody, bo Jego łaskawość nad nami potężna..."

    2Tm4,22+++

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. A możesz się podzielić co Ciebie tak rozradowało?

      Usuń
    2. ...?? Co mnie rozradowało ? ..Przecież to jasne..raduje mnie i nie przestaje zadziwiać cudowne DZIAŁANIE PANA BOGA .... :) ,który JESTzawsze krok przede mną (przed nami)...Gdziekolwiek skieruje mój wzrok-On już to pierwszy dostrzegł.Zanim zdąże wyciągnąć rękę-On już mi podaje to,po co wyciągnęłam swą dłoń... :).W którą kolwiek stronę się udam-On już tam JEST...... :).
      .....

      "Wu ich gehe Du......"

      Ps 118,28 !!
      2Tm4,22+++

      Usuń

Prześlij komentarz