"Czeka na niego Żarłoczna, Śmierć czyha u boku...", czyli zła nowina...

Hi 18,1-21

"I zabrał głos Bildad z Szuach, i rzekł:
«Dokądże tego łowienia słowami?
Pomyślcie, potem zaś mówmy!
Czyśmy podobni do zwierząt,
jesteśmy nieczyści w twych oczach?
Ten człowiek gniewem rozdarty.
Czyż przez cię wyludni się ziemia
lub skała miejsce swe zmieni? 
Tak światło grzesznika zagaśnie,
iskra już jego nie błyśnie,
światło w namiocie się skończy
i lampa się nad nim dopali.
Męski krok jego niepewny,
zamiar gotuje upadek, 
bo nogi zawiodą go w sieć,
porusza się, lecz między sidłami.
Pętlica chwyciła się pięty,
pułapka zamknęła się nad nim.
Zasadzka na ziemi ukryta,
potrzask nań czeka na drodze.
Zewsząd upiory go dręczą,
kroczą ciągle w ślad za nim.
Czeka na niego Żarłoczna,
Śmierć czyha u boku.
Pożre mu członki ciała,
pożre mu członki - zaraza. 
Wygnanego z namiotu, bez nadziei,
do Króla Strachów powiodą.
Zamieszka w namiocie - nie swoim;
sypie się po nim siarkę.
Korzenie pod nim niszczeją,
a nad nim pożółkły już liście.
Ginie wspomnienie w ojczyźnie,
zanika imię na rynku.
Ze światła rzucą go w ciemność,
wypędzą z zaludnionej ziemi;
ni syn w narodzie, ni dziedzic,
nikt już po nim nie zostanie.
Mieszkańcy Zachodu zdziwieni,
grozą przejęty lud Wschodu:
Więc takie mieszkanie grzesznika
tu miejsce tego, kto Boga znać nie chce?

Bildad głosi Hiobowi złą nowinę... Zapowiada śmierć [Tak światło grzesznika zagaśnie, iskra już jego nie błyśnie, światło w namiocie się skończy i lampa się nad nim dopali]... Według Bildada Hiob wpadnie w pułapkę [bo nogi zawiodą go w sieć, porusza się, lecz między sidłami. Pętlica chwyciła się pięty, pułapka zamknęła się nad nim. Zasadzka na ziemi ukryta, potrzask nań czeka na drodze]... Będzie dręczony koszmarami [Zewsząd upiory go dręczą, kroczą ciągle w ślad za nim]... W końcu pochłonięty przez Szeol [Czeka na niego Żarłoczna, Śmierć czyha u boku]... Straci swój namiot, czyli życie [Wygnanego z namiotu (...), do Króla Strachów powiodą]... Stan Hioba jest bez nadziei... Zamieszka w namiocie - nie swoim, czyli w grobie... Zła nowina ma podciąć Hiobowi skrzydła... Bildad chce pogrążyć "przyjaciela"... Kardynał Ravasi pisze: Atak Bildada staje się teraz bardziej gwałtowny. (...) przedstawia ponownie dogmat o odpłacie, filar nośny całego mądrościowego systemu teologicznego (...). Warto przyjrzeć się, jak Bildad konstruuje swój obraz. Na początku stawia na drodze bezbożnego "sieć", mającą zaplątać mu nogi (...). Mówi następnie  o sidłach z drewna lub sznura, które - jak w przypadku Absaloma - łapią za nogę (2Sm 18,9). (...) jest mowa o pętlicy, rodzaju pętli używanej przez handlarzy niewolników lub strażnika więziennego do związywania nóg (Jr 18,22; 48,44). Po nich następuje "pułapka", ruchoma pętla. Na koniec (...) jest mowa o sznurze rozciąganym po ziemi, aby spowodować upadek biegnącego, oraz o potrzasku na dziką zwierzynę (Hiob. Dramat..., cz. II, s. 223-225). Dla Bildada Hiob jest człowiekiem bezbożnym, który za zło ma być ukarany śmiercią. Posępny i żałobny obraz jest zdominowany przez "Króla Strachów", mityczną personifikację (...). Ten władca ("melek ballahot") rządzi imperium złych duchów i furii jak Pluton u Greków lub akkadyjski Nergal (...). Ps 49 umieszcza w obrazie piekieł Śmierć jako króla - pasterza, który gromadzi swoje stado poddanych: "Do Szeolu są gnani jak owce, pasie ich śmierć" (w. 15). W tym stadzie, strzeżonym przez duchy strachu, jest tylko niegodziwiec, wyrwany przedwcześnie ze swego namiotu, gdzie łudził się, że jest bezpieczny (tamże, s. 226).
...