Zew Boga...

Łk 13,1-9

"W tym czasie przyszli niektórzy i donieśli Mu o Galilejczykach, których krew Piłat zmieszał z krwią ich ofiar. Jezus im odpowiedział: Czyż myślicie, że ci Galilejczycy byli większymi grzesznikami niż inni mieszkańcy Galilei, że to ucierpieli? Bynajmniej, powiadam wam; lecz jeśli się nie nawrócicie, wszyscy podobnie zginiecie. Albo myślicie, że owych osiemnastu, na których zwaliła się wieża w Siloam i zabiła ich, było większymi winowajcami niż inni mieszkańcy Jerozolimy? Bynajmniej, powiadam wam; lecz jeśli się nie nawrócicie, wszyscy tak samo zginiecie. I opowiedział im następującą przypowieść: Pewien człowiek miał drzewo figowe zasadzone w swojej winnicy; przyszedł i szukał na nim owoców, ale nie znalazł. Rzekł więc do ogrodnika: Oto już trzy lata, odkąd przychodzę i szukam owocu na tym drzewie figowym, a nie znajduję. Wytnij je: po co jeszcze ziemię wyjaławia? Lecz on mu odpowiedział: Panie, jeszcze na ten rok je pozostaw; ja okopię je i obłożę nawozem; może wyda owoc. A jeśli nie, w przyszłości możesz je wyciąć."

...jeśli się nie nawrócicie, wszyscy (...) zginiecie... (...) ...jeśli się nie nawrócicie, wszyscy (...) zginiecie... Słowa Pana smakują gorzko. Nieprzyjemnie jest słuchać (i to dwa razy): jeśli się nie nawrócicie, wszyscy (...) zginiecie... Jednak ja nie słyszę tu groźby..., Pan nie straszy... Miłość nie grozi..., nie jest straszna... To raczej przestroga... Jezus nas strzeże i chce powiedzieć: "Uważajcie!" To wołanie jest wezwaniem - zaproszeniem do nawrócenia. To zew - krzyk Boga, który błaga: "Nawróć(cie) się!" Przecież każdy z nas, jeżeli będzie widział bliskiego (ukochanego) człowieka  zbliżającego się do śmiertelnego niebezpieczeństwa, nie będzie układał pięknie brzmiących zdań, lecz krzyknie: "Nie! Nie wolno! Nie zgadzam się! Nie pozwolę na to!" Pan nigdy nie powie w obliczu ludzkiego zła: "To nic... Nic się nie dzieje..." Bóg najbardziej wie, co oznacza zło, bo w Jezusie przyjął na siebie całe zło świata! Zatem Bóg najzwyczajniej boi się o nas i dlatego przejęty nieskończoną troską - z głębi serca - błaga: "Nawróćcie się! Zawróćcie! Zwróćcie się do Mnie! Powróćcie!" Chrześcijaństwo jest ciągłym nawracaniem się...

W dalszym ciągu Pan ujawnia Boże podejście do nieowocnego - niedobrego życia człowieka - opowiada przypowieść o nieurodzajnym figowcu. Obraz Pana rozumiem na dwa sposoby. Drzewem jest grzeszny człowiek, właścicielem Bóg Ojciec, zaś ogrodnikiem Jezus (Człowiek - Bóg) - reprezentant rodzaju ludzkiego. Jezus prosi Ojca: "Ojcze, przebacz im (mu), bo nie wiedzą (nie wie), co czynią (czyni)..." Ogrodnik obiecuje, że zrobi wszystko, by drzewo przyniosło owoce (Panie, jeszcze na ten rok je pozostaw; ja okopię je i obłożę nawozem; może wyda owoc...). Pan daje nam nawóz pokuty, by użyźnić glebę serca... Jezus wspomina o roku, który jest nam dany, aby dokonało się nawrócenie... Tyle, że " jeden dzień u Pana jest jak tysiąc lat, a tysiąc lat jak jeden dzień" (2P 3,8). Zatem rok to niewielki - w obliczu wieczności - czas. To sposobność, by wejść w siebie, pogrążyć się w modlitwie i zejść ze złej drogi... Bóg ma nadzieję, że rok zaowocuje..., że w końcu usłyszymy "dzisiaj głos Jego: <Nie zatwardzajcie serc waszych...>" (Ps 95,7b-8a) i zaraz przyjdziemy do Boga, aby doświadczyć wewnętrznej przemiany... Drugi sposób interpretacji pozwala mi dojrzeć we właścicielu sprawiedliwość Boga, zaś w ogrodniku - miłość miłosierną i cierpliwość Bożą, które summa summarum okazują się silniejsze i sprawiają, że Bóg powściąga swój gniew...

Nawrócenie w Biblii oznacza:
1. wyjście z ziemi niewoli do ziemi wolności, z przestrzeni ciemności do obszaru światłości... Pan, który jest Bogiem-z-nami,chce nas uwolnić, wyzwolić, wyswobodzić, wyciągnąć z niewoli... I robi wszystko, żebyśmy żyli wolnością dzieci Bożych... "Wy jesteście wybranym plemieniem (...), ludem Bogu na własność przeznaczonym, abyście ogłaszali dzieła potęgi Tego, który was wezwał z ciemności do przedziwnego swojego światła, wy (...) którzyście nie dostąpili miłosierdzia, teraz zaś jako ci, którzy miłosierdzia doznali" (1P 2,9-10).
2. ponowne narodziny... "Zaprawdę, zaprawdę, powiadam (...), jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do królestwa Bożego" (J 3,5). Powtórne rodzenie się to ciągłe korzystanie z Pokuty i Pojednania... To nieprzerwana duchowa regeneracja... To wychodzenie z ramion Ojca...
3, doświadczenie cudownej duchowej zamiany... W teologii używa się formuły: admirabile commercium, czyli "godna podziwu wymiana". Przychodzę do Jezusa chory, a odchodzę zdrowy... Przynoszę zło, otrzymuję dobro... Cudowna zamiana - wiara za niewiarę, ufność za nieufność, miłość za nie-miłość,  świętość za grzech, piękno za brzydotę, czystość za brud, światłość za ciemność, wolność za niewolę, życie za śmierć...

"Oto stoję u drzwi i kołaczę: jeśli kto posłyszy mój głos i drzwi otworzy, wejdę do niego i będę z nim wieczerzał, a on ze mną" (Ap 3,20).