"Ojciec jest we Mnie, a Ja w Ojcu..."
J 10,31-42
"Żydzi porwali kamienie, aby Jezusa ukamienować. Odpowiedział im Jezus: Ukazałem wam wiele dobrych czynów pochodzących od Ojca. Za który z tych czynów chcecie Mnie ukamienować? Odpowiedzieli Mu Żydzi: Nie chcemy Cię kamienować za dobry czyn, ale za bluźnierstwo, za to, że Ty będąc człowiekiem uważasz siebie za Boga. Odpowiedział im Jezus: Czyż nie napisano w waszym Prawie: Ja rzekłem: Bogami jesteście? Jeżeli /Pismo/ nazywa bogami tych, do których skierowano słowo Boże - a Pisma nie można odrzucić to jakżeż wy o Tym, którego Ojciec poświęcił i posłał na świat, mówicie: Bluźnisz, dlatego że powiedziałem: Jestem Synem Bożym? Jeżeli nie dokonuję dzieł mojego Ojca, to Mi nie wierzcie. Jeżeli jednak dokonuję, to choćbyście Mnie nie wierzyli, wierzcie moim dziełom, abyście poznali i wiedzieli, że Ojciec jest we Mnie, a Ja w Ojcu. I znowu starali się Go pojmać, ale On uszedł z ich rąk. I powtórnie udał się za Jordan, na miejsce, gdzie Jan poprzednio udzielał chrztu, i tam przebywał. Wielu przybyło do Niego, mówiąc, iż Jan wprawdzie nie uczynił żadnego znaku, ale że wszystko, co Jan o Nim powiedział, było prawdą. I wielu tam w Niego uwierzyło."
1. Człowiek zaślepiony i owładnięty furią jest bardzo niebezpieczny [Żydzi porwali kamienie, aby Jezusa ukamienować]... Swoją drogą myślę, że o ile wielka była złość rodaków Pana, o tyle wielka była wewnętrzna wolność Zbawiciela...
2. Najtrudniejsze (niemożliwe?) do przyjęcia przez Żydów było ciągle artykułowane przez Jezusa przekonanie o równości wobec Boga [Nie chcemy Cię kamienować za dobry czyn, ale za bluźnierstwo, za to, że Ty będąc człowiekiem uważasz siebie za Boga... ], a także świadomość Bożego pochodzenia i synostwa [Jestem Synem Bożym]...
3. W rozmowie z oponentami Pan odwołuje się do Psalmu 82 [Czyż nie napisano w waszym Prawie: Ja rzekłem: Bogami jesteście?] (Ps 82,6).
4. Jezus nie oczekiwał wiary w Słowa... Wiedział, że verba docent, exempla trahunt [Jeżeli nie dokonuję dzieł mojego Ojca, to Mi nie wierzcie. Jeżeli jednak dokonuję, to choćbyście Mnie nie wierzyli, wierzcie moim dziełom]...
5. Często stawiam sobie pytanie, skąd Pan miał tyle sił, by walczyć? Myślę, że odpowiedź ukryta jest w zdaniu - wyznaniu: Ojciec jest we Mnie, a Ja w Ojcu...
"Żydzi porwali kamienie, aby Jezusa ukamienować. Odpowiedział im Jezus: Ukazałem wam wiele dobrych czynów pochodzących od Ojca. Za który z tych czynów chcecie Mnie ukamienować? Odpowiedzieli Mu Żydzi: Nie chcemy Cię kamienować za dobry czyn, ale za bluźnierstwo, za to, że Ty będąc człowiekiem uważasz siebie za Boga. Odpowiedział im Jezus: Czyż nie napisano w waszym Prawie: Ja rzekłem: Bogami jesteście? Jeżeli /Pismo/ nazywa bogami tych, do których skierowano słowo Boże - a Pisma nie można odrzucić to jakżeż wy o Tym, którego Ojciec poświęcił i posłał na świat, mówicie: Bluźnisz, dlatego że powiedziałem: Jestem Synem Bożym? Jeżeli nie dokonuję dzieł mojego Ojca, to Mi nie wierzcie. Jeżeli jednak dokonuję, to choćbyście Mnie nie wierzyli, wierzcie moim dziełom, abyście poznali i wiedzieli, że Ojciec jest we Mnie, a Ja w Ojcu. I znowu starali się Go pojmać, ale On uszedł z ich rąk. I powtórnie udał się za Jordan, na miejsce, gdzie Jan poprzednio udzielał chrztu, i tam przebywał. Wielu przybyło do Niego, mówiąc, iż Jan wprawdzie nie uczynił żadnego znaku, ale że wszystko, co Jan o Nim powiedział, było prawdą. I wielu tam w Niego uwierzyło."
1. Człowiek zaślepiony i owładnięty furią jest bardzo niebezpieczny [Żydzi porwali kamienie, aby Jezusa ukamienować]... Swoją drogą myślę, że o ile wielka była złość rodaków Pana, o tyle wielka była wewnętrzna wolność Zbawiciela...
2. Najtrudniejsze (niemożliwe?) do przyjęcia przez Żydów było ciągle artykułowane przez Jezusa przekonanie o równości wobec Boga [Nie chcemy Cię kamienować za dobry czyn, ale za bluźnierstwo, za to, że Ty będąc człowiekiem uważasz siebie za Boga... ], a także świadomość Bożego pochodzenia i synostwa [Jestem Synem Bożym]...
3. W rozmowie z oponentami Pan odwołuje się do Psalmu 82 [Czyż nie napisano w waszym Prawie: Ja rzekłem: Bogami jesteście?] (Ps 82,6).
4. Jezus nie oczekiwał wiary w Słowa... Wiedział, że verba docent, exempla trahunt [Jeżeli nie dokonuję dzieł mojego Ojca, to Mi nie wierzcie. Jeżeli jednak dokonuję, to choćbyście Mnie nie wierzyli, wierzcie moim dziełom]...
5. Często stawiam sobie pytanie, skąd Pan miał tyle sił, by walczyć? Myślę, że odpowiedź ukryta jest w zdaniu - wyznaniu: Ojciec jest we Mnie, a Ja w Ojcu...
"Bowiem jeśli nasze myśli są dobre,jesteśmy w Bogu;a jeśli nasze życie jest święte,Bóg jest w nas." (Św.Augustyn)
OdpowiedzUsuń...znów wątpliwości i pytania,bo chyba "bycie w Bogu","zamieszkiwanie w Bogu",w Jego SŁOWIE,w Jego Sercu,to nie takie proste,jak mi się wydawało..To chyba nie jest tak jak myślę..(??)
Samo pragnienie oddania się Bogu,chyba tu nie wystarcza(??)Tęsknota i miłość-to chyba też za mało..(??)Potrzeba czegoś więcej(??)..."jeśli nasze myśli są dobre.."(!!)-jak mam to poznać,że moje myśli są dobre,że podobają się Bogu..??
Jest tak,jak już pisałam..im bardziej się zbliżam,tym bardziej oddalam...im więcej poznaję,tym mniej znam.....mniej wiem...
2Tm4,22+++