"Ja jestem...", czyli o Bożej tożsamości Jezusa...

J 8,51-59

"Jezus powiedział do Żydów: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeśli kto zachowa moją naukę, nie zazna śmierci na wieki. Rzekli do Niego Żydzi: Teraz wiemy, że jesteś opętany. Abraham umarł i prorocy - a Ty mówisz: Jeśli kto zachowa moją naukę, ten śmierci nie zazna na wieki. Czy Ty jesteś większy od ojca naszego Abrahama, który przecież umarł? I prorocy pomarli. Kim Ty siebie czynisz? Odpowiedział Jezus: Jeżeli Ja sam siebie otaczam chwałą, chwała moja jest niczym. Ale jest Ojciec mój, który Mnie chwałą otacza, o którym wy mówicie: Jest naszym Bogiem, ale wy Go nie znacie. Ja Go jednak znam. Gdybym powiedział, że Go nie znam, byłbym podobnie jak wy - kłamcą. Ale Ja Go znam i słowa Jego zachowuję. Abraham, ojciec wasz, rozradował się z tego, że ujrzał mój dzień - ujrzał /go/ i ucieszył się. Na to rzekli do Niego Żydzi: Pięćdziesięciu lat jeszcze nie masz, a Abrahama widziałeś? Rzekł do nich Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Zanim Abraham stał się, Ja jestem. Porwali więc kamienie, aby je rzucić na Niego. Jezus jednak ukrył się i wyszedł ze świątyni."

Ja jestem Pana Jezusa było jasnym nawiązaniem do świętego tetragramu JHWH - Imienia Boga Starego Testamentu... Zatem Pan stawiał się na równi z Bogiem (Ojcem). To obudziło wściekłość u Żydów [Porwali więc kamienie, aby je rzucić na Niego]. Gdy usłyszeli, że Jezusowa nauka zapewnia życie wieczne, stwierdzili, że jest opętany [Teraz wiemy, że jesteś opętany]... Gdy czytam fragmenty Ewangelii według świętego Jana, ciągle słyszę krzyczących przeciwników Jezusa - ludzi tak bardzo zamkniętych w swoim sposobie myślenia, zasklepionych w swoim modelu religii... Nie potrafili przyjąć i uwierzyć, że Jezus zna prawdę od Boga [Ja Go znam i słowa Jego zachowuję]... Nie byli w stanie rozszerzyć swojego duchowego spektrum...
Co oznaczało Jezusowe Ja jestem?  Udział w naturze Jahwe... Wieczność Boga... (Wszech)wiedzę i (wszech)moc Stwórcy... (Wszech)Miłość...