Droga do usprawiedliwienia, czyli przypowieść o faryzeuszu i celniku...

Łk 18,9-14

"Jezus powiedział do niektórych, co ufali sobie, że są sprawiedliwi, a innymi gardzili, tę przypowieść: Dwóch ludzi przyszło do świątyni, żeby się modlić, jeden faryzeusz a drugi celnik. Faryzeusz stanął i tak w duszy się modlił: Boże, dziękuję Ci, że nie jestem jak inni ludzie, zdziercy, oszuści, cudzołożnicy, albo jak i ten celnik. Zachowuję post dwa razy w tygodniu, daję dziesięcinę ze wszystkiego, co nabywam. Natomiast celnik stał z daleka i nie śmiał nawet oczu wznieść ku niebu, lecz bił się w piersi i mówił: Boże, miej litość dla mnie, grzesznika. Powiadam wam: Ten odszedł do domu usprawiedliwiony, nie tamten. Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się uniża, będzie wywyższony."

Faryzeusz i celnik...
Z jednej strony pobożny; z drugiej nie-pobożny (bezbożny)...
Pierwszy rozmawiał ze sobą - modlił się do siebie (w oryginale jest: "stanąwszy do siebie modlił się"): Boże, dziękuję Ci, że nie jestem jak inni ludzie; drugi rozmawiał z Bogiem - modlił się do Pana: Boże, miej litość dla mnie, grzesznika!
Pierwszy odznaczał się pychą - żył w złudzeniu, że jest lepszy; drugi był pokorny - świadomy swej grzeszności (nie śmiał nawet oczu wznieść ku niebu, lecz bił się w piersi...).
Pierwszy myślał, że przez wierność praktykom ascetycznym jest bliski Boga (Zachowuję post dwa razy w tygodniu, daję dziesięcinę ze wszystkiego, co nabywam...); drugi wiedział, że przez grzechy oddalił się od Stwórcy (stał z daleka...).
Pierwszy żył na powierzchni - w świecie pozorów - zewnętrznych form religijnych; drugi wszedł pod powierzchnię - stanął w prawdzie i zagłębił się w sobie...
Jezus wszystko widzi. Wie who is who... Dlatego Ten (celnik) odszedł do domu usprawiedliwiony, nie tamten (faryzeusz).
Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się uniża, będzie wywyższony.