"Jakże się to stanie...?"

Łk 1,26-38

"Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Anioł wszedł do Niej i rzekł: Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą. Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niej: Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca. Na to Maryja rzekła do anioła: Jakże się to stanie, skoro nie znam męża? Anioł Jej odpowiedział: Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego. Na to rzekła Maryja: Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa! Wtedy odszedł od Niej anioł.

...Zachariasz zapytał: Po czym to poznam? Maryja: Jakże się to stanie? (Łk 1,34)... Zachariasz ustawił w centrum swoje JA, dlatego zadał pytanie: "jak JA to poznam?" Maryja ustawiła w centrum Wolę Bożą, dlatego zapytała: "jak TO się stanie?" Oto różnica! Zatem na szlaku poznawania Woli Bożej i szukania oraz urzeczywistniania obietnic Stwórcy dobrze jest przyznać absolutne pierwszeństwo Bogu i Słowu Bożemu. Na drugim miejscu jesteśmy my z naszymi pragnieniami i potrzebą widzenia znaków od Pana...