"Błogosławieni...", czyli o Bożej wizji świętości...

Mt 5,1-12a

"Jezus, widząc tłumy, wyszedł na górę. A gdy usiadł, przystąpili do Niego Jego uczniowie. Wtedy otworzył swoje usta i nauczał ich tymi słowami: Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie. Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni. Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię. Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni. Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią. Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą. Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi. Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo niebieskie. Błogosławieni jesteście, gdy /ludzie/ wam urągają i prześladują was, i gdy z mego powodu mówią kłamliwie wszystko złe na was. Cieszcie się i radujcie, albowiem wielka jest wasza nagroda w niebie."

Czytając Kazanie na Górze i manifest Królestwa Bożego, czyli 8 błogosławieństw, często ogarnia mnie wzruszenie. Widzę Jezusa, który patrząc na tłum ludzi - tzn. na całą ludzkość (!!!), proponuje wszystkim drogę do świętości (Nieba). Dziś każdy jest powołany (wezwany), aby usłyszeć Słowa Pana: "Moje Dziecko. Bardzo Cię kocham i błogosławię. Jesteś Moim Skarbem. Ogarniam Cię miłością i przytulam błogosławieństwem... Daję Ci Słowo, że chcę, byś był szczęśliwy... Chcę Cię uszczęśliwić i obdarować wszystkim, co sprawi, że pójdziesz prostą drogą do Nieba..." Na Bożym szlaku nie liczy się bogactwo, władza, znaczenie, wpływy. Świętości możemy doświadczać smucąc się i płacząc, doświadczając nędzy, cierpiąc...

Aby pogłębić rozumienie błogosławieństw, proponuję przeczytać fragment przekładu ekumenicznego Biblii (TILC): Błogosławieni ci, którzy są ubodzy przed Bogiem: Bóg da im swoje królestwo. Błogosławieni ci, którzy są w smutku: Bóg ich pocieszy. Błogosławieni ci, którzy nie posługują się przemocą: Bóg da im ziemię obiecaną. Błogosławieni ci, którzy gorąco pragną tego, czego chce Bóg: Bóg spełni ich pragnienia. Błogosławieni ci, którzy okazują współczucie w stosunku do innych: Bóg okaże współczucie w stosunku do nich. Błogosławieni ci, którzy są czystego serca: oni będą widzieć Boga. Błogosławieni ci, którzy propagują pokój: Bóg przyjmie ich za swe dzieci. Błogosławieni ci, którzy są prześladowani za to, że czynili Wolę Bożą: Bóg da im swoje królestwo (cytuję zgodnie z książką o. Innocenzo Gargano pt. Lectio Divina do Ewangelii św. Mateusza, s. 70).

Jak rozumiem błogosławieństwa Pana?

1. Ubóstwo w duchu (w ekumenicznym przekładzie czytamy: błogosławieni ubodzy przed Panem...) to świadomość własnej niewystarczalności i niedoskonałości. To pokorne przyznanie się do bied(y), które - dzięki Bożemu Słowu i obietnicy udziału w Królestwie Bożym - rodzi wiarę, że  dla wszystkich ubogich Bóg jest największym bogactwem i źródłem pełni życia.

2. Smutek to zbawienny żal, który rodzi się z zanurzenia w przebitym Sercu Pana i prowadzi do nawrócenia - przemiany serca. Ojcowie Pustyni na określenie skruchy serca posługiwali się greckim słowem penthos, które oznacza żałobę i opłakiwanie własnych grzechów mocą miłości od (i do) Pana.

3. Cichość (w ekumenicznym tłumaczeniu jest: "nieposługiwanie się przemocą") to właściwa Sercu Jezusa postawa łagodności i wiekiej cierpliwości wobec przeciwności życia.

4. Pragnienie sprawiedliwości (w ekumenicznym przekładzie czytamy: Błogosławieni ci, którzy gorąco pragną tego, czego chce Bóg...) to nasza wola pełnienia woli Boga. To wielki trud, by odkrywać i urzeczywistniać w życiu to, co Pan Bóg dla nas zamierzył... (wola ludzka = Wola Boża; wola = Wola; w = W) 

5. Miłosierdzie (w ekumenicznym tłumaczeniu czytamy: Błogosławieni ci, którzy okazują współczucie w stosunku do innych...) to współ-czucie, wejście w przestrzeń życia drugiego człowieka, zrozumienie wewnętrznego świata bliźnich, sympatia i empatia wobec ludzi, zdolność przebaczenia win i urazów, praktyka miłości.

6. Czystość serca to wewnętrzne światło i jasność - jednoznaczność w pragnieniu dobra (miłości) wobec ludzi ze względu na miłość do Pana. Duchowa przeźroczystość (przejrzystość) sprawia, że Pan Bóg nie jest zasłaniany (zakrywany), a odsłaniany (odkrywany).
7. Wprowadzanie pokoju to szukanie "rzeczy", które łączą ludzi, godzenie zwaśnionych, przybliżanie ludzi do Boga, naśladowanie Jezusa (W Księdze Izajasza Zbawiciel nazwany został Księciem Pokoju - Sar Szalom - Iz 9,5).
8. Prześladowanie dla sprawiedliwości to postępowanie drogą Pana - ubogiego, uniżonego i pokornego Sługi Jahwe. To gotowość świadczenia o miłości do Jezusa, wierność za cenę prześladowania i męczeństwa. W pierwszych wiekach chrześcijaństwa ideał ucznia Jezusa wyrażany był greckim słowem martyr, które oznacza świadka i męczennika.

Wierzę, że Pan Bóg ciągle powtarza: "Moje Dziecko. Bardzo Cię kocham i błogosławię. Jesteś Moim Skarbem. Ogarniam Cię miłością i przytulam błogosławieństwem..."