Psalm 83, czyli złe i dobre życzenia pod adresem wrogów...

1 Pieśń. Psalm. Asafowy.
2 O Boże, nie trwaj w milczeniu,
nie milcz i nie spoczywaj, Boże!
3 Bo oto burzą się Twoi wrogowie
i podnoszą głowę ci, którzy Cię nienawidzą.
4 Knują spisek przeciwko Twojemu ludowi,
zmawiają się przeciw tym, których strzeżesz.
5 «Pójdźcie - mówią - wytraćmy ich spośród narodów,
by więcej nie wspominano imienia Izraela».
6 Zaiste, zmawiają się jednomyślnie
i przeciw Tobie zawierają przymierze:
7 Namioty Edomu z Izmaelitami,
Moab i Hagryci,
8 Gebal, Ammon i Amalek,
kraj Filistynów i mieszkańcy Tyru.
9 Także Asyryjczycy połączyli się z nimi,
dla synów Lota stali się ramieniem.
10 Uczyń im jak Madianitom i Siserze,
jak Jabinowi nad potokiem Kiszon,
11 którzy polegli pod Endor,
stali się nawozem dla ziemi.
12 Z ich książętami postąp jak z Orebem,
jak z Zeebem, z Zebachem i z Salmunną,
z wszystkimi ich przywódcami,
13 którzy mówili: «Zagarnijmy
dla siebie kraj Boga!»
14 O Boże mój, uczyń ich podobnymi do źdźbeł ostu,
do plew gnanych wichurą.
15 Jak ogień pożera lasy,
jak pożoga wypala góry,
16 tak ich ścigaj Twoją nawałnicą
i burzą Twoją wpraw ich w zamieszanie!
17 Okryj hańbą ich oblicze,
aby szukali imienia Twego, Panie!
18 Niech wstyd i trwoga ogarną ich na zawsze,
niech będą pohańbieni i zginą!
19 Niechaj poznają Ciebie i wiedzą,
że tylko Ty, który sam jeden masz Jahwe na imię,
jesteś Najwyższy nad całą ziemią.

Psalm 83 jest zbiorową lamentacją narodu żydowskiego. Izraelici ciągle w swojej historii wojowali, toczyli wojny i bitwy, ścierali się z sąsiadami. Ciągle też opłakiwali ludzi, którzy ginęli.

W ciągu tysiącleci Żydzi walczyli z przedstawicielami różnych nacji. W pieśni psalmista wymienia dziesięciu nieprzyjaciół Narodu Wybranego. Są to: "...Namioty Edomu z Izmaelitami, Moab i Hagryci, Gebal, Ammon i Amalek, kraj Filistynów i mieszkańcy Tyru. Także Asyryjczycy..."

Modlitwa jest szczera i wyraża bez retuszów stan duszy ludzi Wschodu, którzy potrafili walczyć o swoje nie tylko pięścią, ale również słowem przez żarliwe wołanie do Boga: "O Boże, nie trwaj w milczeniu! (...) O Boże mój, uczyń ich podobnymi do źdźbeł ostu, do plew gnanych wichurą. (...) Okryj hańbą ich oblicze...!"

Co ciekawe, wśród złorzeczeń i twardych słów jest też pragnienie nawrócenia pogańskich narodów i życzenie (nadzieja), aby wrogowie poznali święte Imię Jahwe: "...aby szukali imienia Twego, Panie! (...) Niechaj poznają Ciebie i wiedzą, że tylko Ty, który sam jeden masz Jahwe na imię, jesteś Najwyższy nad całą ziemią".