Psalm 81, czyli o Bożej ustawie...

1 Kierownikowi chóru. Na melodię z Gat. Asafowy.
2 Radośnie śpiewajcie Bogu, naszej Mocy, wykrzykujcie Bogu Jakuba!
3 Zacznijcie śpiew i w bęben uderzcie, w harfę słodko dźwięczącą i lirę!
4 Dmijcie w róg na nowiu, podczas pełni, w nasz dzień uroczysty!
5 Bo to jest ustawa w Izraelu, przykazanie Boga Jakubowego.
6 To prawo ustanowił On dla Józefa, gdy wyruszył on z ziemi egipskiej. Słyszę język nieznany:
7 «Uwolniłem od brzemienia jego barki: jego ręce porzuciły kosze.
8 W ucisku wołałeś, a Ja cię ratowałem, odpowiedziałem ci z grzmiącej chmury,
doświadczyłem cię przy wodach Meriba.
9 Słuchaj, mój ludu, chcę cię napomnieć: obyś posłuchał Mnie, Izraelu!
10 Nie będzie u ciebie boga obcego, cudzemu bogu nie będziesz oddawał pokłonu.
11 Ja jestem Pan, twój Bóg, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej;
otwórz szeroko usta, abym je napełnił.
12 Lecz mój lud nie posłuchał mego głosu: Izrael nie był Mi posłuszny.
13 Pozostawiłem ich przeto twardości ich serca: niech postępują według swych zamysłów!
14 Gdyby mój lud Mnie posłuchał, a Izrael kroczył moimi drogami:
15 natychmiast zgniótłbym ich wrogów i obróciłbym rękę na ich przeciwników.
16 Nienawidzący Pana schlebialiby Jemu, a czas ich [kary] trwałby na wieki.
17 Jego zaś bym karmił tłuszczem pszenicy i sycił miodem z opoki».

W centrum Psalmu 81 jest Boża "ustawa" - "przykazanie" - "prawo"...

§ 1. "Uwolniłem od brzemienia jego barki: jego ręce porzuciły kosze"... Bóg zawsze "ustawia" się do mnie frontem. Widząc moje utrudzenie, sam zabiera się do pracy... Bierze ciężary, które wytrwale niesie... Dziś to nie są kosze (ślad historii Izraelitów ciężko pracujących w Egipcie?). To krzyż...  

§ 2. ..."W ucisku wołałeś, a Ja cię ratowałem, odpowiedziałem ci z grzmiącej chmury, doświadczyłem cię przy wodach Meriba"... Bóg ustawiony przodem do mnie czeka na znak, aby działać... Zawołany - przychodzi..., aby (u)ratować..., aby odpowiedzieć na każde moje słowo..., aby mnie (do)prowadzić do Ziemi Obiecanej przez pustynię doświadczeń i prób...

§ 3. ..."Słuchaj, mój ludu, chcę cię napomnieć: obyś posłuchał Mnie, Izraelu! Nie będzie u ciebie boga obcego, cudzemu bogu nie będziesz oddawał pokłonu. Ja jestem Pan, twój Bóg, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej"... Bóg "ustawiony frontem daje mi prawo. Słyszę początek Dekalogu. Pierwsze przykazanie: "Nie bedziesz miał cudzych bogów przede mną!" poprzedzone preludium: "Ja jestem Pan, twój Bóg, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej".

§ 4...."otwórz szeroko usta, abym je napełnił"... Bóg "ustawiony" przodem do mnie, czeka na odpowiedź. Co znamienne, Pan prosi: "otwórz się!" I dodaje: "Ja sprawię, że odpowiesz..., Ja cię napełnię - dam wszystko, abyś mógł odpowiedzieć na moje oczekiwanie"...

..."Lecz mój lud nie posłuchał mego głosu: Izrael nie był Mi posłuszny"... Przecież tak nie musi być! Dziś Bóg nie musi przeżywać rozczarowania. Dał swoją ustawę - przykazanie - prawo. Wystarczy, że posłucham Pana, a tekst Psalmu 81 zmieni się i zakończy optymistycznie: "...mój lud posłuchał mego głosu: Izrael był Mi posłuszny!" Dlatego będę "go karmił tłuszczem pszenicy i sycił miodem z opoki"!!!