"Wybaw mnie, Boże, bo woda mi sięga po szyję...", czyli początek Psalmu 69...

Psalm 69, 1-5

"Kierownikowi chóru. Na melodię: «Lilie...». Dawidowy.
Wybaw mnie, Boże,
bo woda mi sięga po szyję.
Ugrzązłem w mule topieli
i nie mam nigdzie oparcia,
trafiłem na wodną głębinę
i nurt wody mnie porywa.
Zmęczyłem się krzykiem
i ochrypło mi gardło,
osłabły moje oczy,
gdy czekam na Boga mojego.
Liczniejsi są od włosów mej głowy
nienawidzący mnie bez powodu;
silni są moi wrogowie,
nieprzyjaciele zakłamani;
czyż mam oddać to, czegom nie porwał?"

Rozpoczął się Wielki Tydzień... Nadszedł czas, żeby pomodlić się przejmującym Psalmem 69...

Wybaw mnie, Boże, bo woda mi sięga po szyję... Jezus przyjął na siebie ludzkie zło - wszedł w to, co nieczyste i chore. "Związał się" z grzechami, aby pokonać szatana i wszystkie dzieła nieprawości...

Ugrzązłem w mule topieli i nie mam nigdzie oparcia, trafiłem na wodną głębinę i nurt wody mnie porywa... Czytając w  Niedzielę Palmową opis męki i śmierci Jezusa, rozważamy misterium iniquitatis (tajemnicę nieprawości). Ludzkie zło jest jak wielka otchłań wody, która wciąga Jezusa. Pan tonie w naszych grzechach...

Zmęczyłem się krzykiem i ochrypło mi gardło, osłabły moje oczy, gdy czekam na Boga mojego... Jezus krzyczy - błaga o pomoc: "«Ojcze, jeśli chcesz, zabierz ode Mnie ten kielich! Jednak nie moja wola, lecz Twoja niech się stanie!» Wtedy ukazał Mu się anioł z nieba i umacniał Go. Pogrążony w udręce jeszcze usilniej się modlił, a Jego pot był jak gęste krople krwi, sączące się na ziemię" (Łk 22,42-44)...

Komentarze