"Wielmoże, czy rzetelnie wydajecie wyroki?", czyli Psalm 58...

Psalm 58

"Kierownikowi chóru. Na melodię: «Nie niszcz». Dawidowy. Miktam.
Wielmoże, czy rzetelnie wydajecie wyroki?
Czy słusznie sądzicie synów ludzkich?
Niestety, popełniacie w sercu nieprawość,
wasze ręce w kraju odważają ucisk.
Od łona matki występni zeszli na bezdroża,
od urodzenia zbłądzili głosiciele kłamstwa.
Trucizna ich podobna jest do jadu węża,
do jadu głuchej żmii, co zamyka uszy,
aby nie słyszeć głosu zaklinaczy,
głosu czarownika, co biegle zaklina.
Boże, zetrzyj im zęby w paszczy;
Panie, połam zęby lwiątkom!
Niech się rozejdą jak spływające wody,
niech zwiędną jak trawa na drodze.
Niech przeminą jak ślimak, co na drodze się rozpływa,
jak płód poroniony, co nie widział słońca.
Zanim ich ciernie w krzak się rozrosną,
niech powiew burzy go porwie, póki jest zielony.
Sprawiedliwy się cieszy, kiedy widzi karę,
myje swoje nogi we krwi niegodziwca.
A ludzie powiedzą: «Uczciwy ma nagrodę;
doprawdy, jest Bóg, co sądzi na ziemi»."

Wielmoże, czy rzetelnie wydajecie wyroki? Czy słusznie sądzicie synów ludzkich? Człowiek jest powołany, aby rządzić stworzeniem w imieniu Stwórcy. Jednak nigdy nie może uznać się władcą ziemi. Działa jako administrator świata. Władza człowieka wyraża się w zdolności (do) sądzenia. I choć Pan powiedział: "Nie sądźcie, abyście nie byli sądzeni" (Mt 7,1), nie da się uciec od myśli, w których będziemy oceniali ludzi. Ważne, żebyśmy w naszych (o)sądach byli sprawiedliwi. Cenne jest, żebyśmy nie potępiali ani nie skazywali ludzi na karę wieczną. Jedyną drogą właściwego myślenia (i sądzenia) jest przyjęcie Bożej optyki i otwarcie się na natchnienia Ducha Świętego. Jedynie Bóg, który patrzy i myśli zawsze z MIŁOŚCIĄ, może sprawić, że nasze widzenie i wyrokowanie będzie zgodne z prawdą (Prawdą). Uczciwy ma nagrodę; doprawdy, jest Bóg, co sądzi na ziemi...