"Postanowiłem (...) nie znać niczego więcej, jak tylko Jezusa Chrystusa...", czyli o SKARBIE...

1 Kor 2,1-5

"Tak też i ja przyszedłszy do was, bracia, nie przybyłem, aby błyszcząc słowem i mądrością głosić wam świadectwo Boże. Postanowiłem bowiem, będąc wśród was, nie znać niczego więcej, jak tylko Jezusa Chrystusa, i to ukrzyżowanego. I stanąłem przed wami w słabości i w bojaźni, i z wielkim drżeniem. A mowa moja i moje głoszenie nauki nie miały nic z uwodzących przekonywaniem słów mądrości, lecz były ukazywaniem ducha i mocy, aby wiara wasza opierała się nie na mądrości ludzkiej, lecz na mocy Bożej."

Św. Paweł wie, że największym SKARBEM człowieka jest poznać Jezusa [Postanowiłem (...) nie znać niczego więcej, jak tylko Jezusa Chrystusa, i to ukrzyżowanego]. W centrum spojrzenia Apostoła narodów jest Pan wywyższony na krzyżu. W Ewangelii według św. Łukasza - czytając opis męki i śmierci Jezusa - natrafiamy na zdanie: "Wszystkie (...) tłumy, które zbiegły się na to widowisko, gdy zobaczyły, co się działo, wracały bijąc się w piersi" (Łk 23,48). Zatem Golgota stała się punktem kulminacyjnym ludzkich dziejów. Na scenie świata dokonał się sąd nad Bogiem-Człowiekiem. I choć Pawła z Tarsu tam nie było, gorliwy Apostoł Jezusa otrzymał od Boga wizję - poznanie Ukrzyżowanego...