"Jakżeż mogę [rozumieć], jeśli mi nikt nie wyjaśni?", czyli o potrzebie rozumienia...

Dz 8,26-33

"«Wstań i idź około południa na drogę, która prowadzi z Jerozolimy do Gazy: jest ona pusta» - powiedział anioł Pański do Filipa. A on poszedł. Właśnie wtedy przybył do Jerozolimy oddać pokłon Bogu Etiop, dworski urzędnik królowej etiopskiej, Kandaki, zarządzający całym jej skarbcem, i wracał, czytając w swoim wozie proroka Izajasza. «Podejdź i przyłącz się do tego wozu!» - powiedział Duch do Filipa. Gdy Filip podbiegł, usłyszał, że tamten czyta proroka Izajasza: «Czy rozumiesz, co czytasz?» - zapytał. A tamten odpowiedział: «Jakżeż mogę [rozumieć], jeśli mi nikt nie wyjaśni?» I zaprosił Filipa, aby wsiadł i spoczął przy nim. A czytał ten urywek Pisma:
Prowadzą Go jak owcę na rzeź,
i jak baranek, który milczy, gdy go strzygą,
tak On nie otwiera ust swoich.
W Jego uniżeniu odmówiono Mu słuszności.
Któż zdoła opisać ród Jego?
Bo Jego życie zabiorą z ziemi".

Lubię Dzieje Apostolskie. Tyle się się tu dzieje. Każdy rozdział obfituje w nadzwyczajne zdarzenia. Księga, którą napisał pod natchnieniem Ducha Bożego św. Łukasz, jest pięknym pamiętnikiem Kościoła I wieku...

W 8 rozdziale czytamy o spotkaniu gorliwego chrześcijanina Filipa z poganinem Etiopem. W drodze do Jerozolimy urzędnik etiopski czytał fragment proroctwa Izajasza: Prowadzą Go jak owcę na rzeź, i jak baranek, który milczy, gdy go strzygą, tak On nie otwiera ust swoich... (Iz 53,7n). Zapytany, czy rozumie Słowa Świętej Księgi, Etiop odpowiedział: Jakżeż mogę [rozumieć], jeśli mi nikt nie wyjaśni? Dziś na szczęście mamy tysiące książek, dzięki którym możemy zgłębiać treść SŁOWA...