"On cię prowadził przez pustynię wielką i straszną...", czyli o Bożej pedagogii...

Pwt 8,15n

"On cię prowadził przez pustynię wielką i straszną, pełną wężów jadowitych i skorpionów, przez ziemię suchą, bez wody, On ci wyprowadził wodę ze skały najtwardszej. On żywił cię na pustyni manną, której nie znali twoi przodkowie, chcąc cię utrapić i wypróbować, aby ci w przyszłości wyświadczyć dobro."

To mój ulubiony "zakątek" Pięcioksięgu...

Co robi Bóg?

On cię prowadził przez pustynię wielką i straszną, pełną wężów jadowitych i skorpionów... Prowadząc swoich wybranych arcy-trudną drogą, sprawia, że mogą stąpać po potędze przeciwnika ["Oto dałem wam władzę stąpania po wężach i skorpionach, i po całej potędze przeciwnika, a nic wam nie zaszkodzi" (Łk 10,19)]...

On ci wyprowadził wodę ze skały najtwardszej... Prowadząc swoich wybranych arcy-trudną drogą, zapewnia pielgrzymom wodę ["Rozłupał skały w pustyni i jak wielką otchłanią obficie ich napoił" (Ps 78,15)]...

On żywił cię na pustyni manną... Prowadząc swoich wybranych arcy-trudną drogą, daje wędrowcom pokarm ["i spuścił jak deszcz mannę do jedzenia: dał im zboże z nieba" (Ps 78,24)]...

Po co?

...chcąc cię utrapić i wypróbować, aby ci w przyszłości wyświadczyć dobro... Ravasi pisze: Okres wędrówki przez pustynię tradycja biblijna ocenia dwojako. Z jednej strony pustynia jest miejscem objawień i bliskości Boga, a więc ścisłej z Nim relacji ludu; z drugiej jednak jest to obszar prób, kuszenia i buntu, obszar, gdzie wiara Izraela często się chwieje, a nawet może zanikać. Pwt 8,2-6 (...) przedstawia lata wędrówki przez pustynię jako czas edukacji i kształtowania syna, który jest wystawiany również na ojcowskie napomnienia i kary (Biblia dla każdego. Stary Testament, t. 2, s. 189)...