"Dusza moja pragnie i tęskni ...", czyli wołanie człowieka...

Ps 84,3

"Dusza moja pragnie i tęskni
do przedsieni Pańskich.
Moje serce i ciało radośnie wołają
do Boga żywego."

Dusza moja pragnie i tęskni... Gianfranco Ravasi pisze: Psalmista - poeta czuje się ogarnięty na duszy i ciele jakimś elementarnym, nieomal fizycznym pragnieniem Boga i Jego życia (...). On wie, że bez Boga żyjącego (Ps 42,3) jest jak wyschnięta ziemia. Ku temu życiu wzdycha jego dusza - "nefesz", głęboki "oddech" istnienia. Ku Bogu żyjącemu kierują się "serce i ciało", dwa terminy, które syntetycznie określają istotę ludzką w jej wymiarach wewnętrznych i fizycznych. Rzeczywiście, takie pojęcia jak serce, dusza, ciało, duch, ale także ucho, usta, ręka i ramię występują w poezji hebrajskiej nierzadko zamiennie (...). Wymowne jest to, co mówi inny mistyk Psałterza, autor Ps 16: "Dlatego cieszy się moje serce, dusza się raduje, a ciało moje będzie spoczywać z ufnością" (w. 9) [Psalmy, część 3, s. 189]