"Wznieście okrzyk wojenny (...)!", czyli opis Bożego kultu...
Joz 6,15-21
"Siódmego dnia wstali rano wraz z zorzą poranną i okrążyli miasto siedmiokrotnie w ustalony sposób: tylko tego dnia okrążyli miasto siedem razy. Gdy kapłani za siódmym razem zagrali na trąbach, Jozue zawołał do ludu: «Wznieście okrzyk wojenny, albowiem Pan daje miasto w moc waszą! Miasto będzie obłożone klątwą dla Pana, ono samo i wszystko, co w nim jest. Tylko nierządnica Rachab zostanie przy życiu - ona sama i wszyscy, którzy są wraz z nią w domu, albowiem ukryła wywiadowców, których wysłaliśmy. Ale wy strzeżcie się rzeczy obłożonych klątwą, aby was chęć nie ogarnęła wziąć coś z dobra obłożonego klątwą, bo wtedy uczynilibyście przeklętym sam obóz izraelski i sprowadzilibyście na niego nieszczęście. Całe zaś srebro i złoto, sprzęty z brązu i z żelaza są poświęcone dla Pana i pójdą do skarbca Pańskiego». Lud wzniósł okrzyk wojenny i zagrano na trąbach. Skoro tylko usłyszał lud dźwięk trąb, wzniósł gromki okrzyk wojenny i mury rozpadły się na miejscu. A lud wpadł do miasta, każdy wprost przed siebie, i tak zajęli miasto. I na mocy klątwy przeznaczyli na [zabicie] ostrzem miecza wszystko, co było w mieście: mężczyzn i kobiety, młodzieńców i starców, woły, owce i osły."
Tak autor natchniony opisuje zdobycie Jerycha.
Gianfranco Ravasi pisze, że opowieść jest zbudowana z wielu elementów typowo kultowych, (...) ponieważ dostarczają one klucza do interpretacji tekstu (...). Najpierw jest mowa o arce przymierza, czyli o znaku obecności Jahwe pośród Jego ludu. Przez siedem dni kapłani obnoszą ją w procesji wokół murów miasta, dokładnie jak nakazywały odpowiednie przepisy kultowe.
Kolejnym elementem kultowym są kapłani. Siedmiu z nich, idąc z procesją, gra na trąbach sporządzonych z baranich rogów (róg po hebrajsku nazywa się "jobel" - stąd, jak wiemy, pochodzi wyraz "jubileusz"). Jest to muzyka kultowa kultowa; ma ona rozbrzmiewać podczas procesji zebranego ludu z wojownikami trzymającymi przednią i tylną straż. Siedem dni to nie tylko mira tygodnia, ale i długość uroczystych świąt. Procesja wokół murów odbywa się w ciszy. Słychać tylko dźwięk trąb. Decydujący moment nastąpi w dniu siódmym.
Jozue wygłasza do ludu przemówienie, w którym zapowiada, że Bóg wkrótce odda miasto Izraelowi. Dlatego łup wojenny, nie zdobyty walecznością, ale będący darem Boga, będzie "obłożony klątwą", tj. ofiarowany Bogu jako swoiste całopalenie. Zagłada ominie tylko Rachab, która udzieliła pomocy izraelskim zwiadowcom. Na zakończenie procesji, w ostatnim dniu, lud wznosi potężny okrzyk wojenny, wzmocniony dźwiękiem trąb. Mury miasta walą się z hukiem. Następuje "herem", czyli sakralne "wyniszczenie" wszystkiego, co pozostało w Jerychu, z wyjątkiem krewnych nierządnicy Rachab. Jozue przeklina wszystkich, którzy zechcieliby odbudować Jerycho. Według świadectwa Biblii przekleństwo to spełni się za panowania Achaba, w IX w. przed Chr. (1 Krl 16,34) [Biblia dla każdego. Stary Testament, t. II, s. 278]
Wznieście okrzyk wojenny, albowiem Pan daje miasto w moc waszą!
A propos zdobycia Jerycha przypomniała mi się piosenka Roberta Janowskiego: https://www.youtube.com/watch?v=2u5LBeHwG9k
"Siódmego dnia wstali rano wraz z zorzą poranną i okrążyli miasto siedmiokrotnie w ustalony sposób: tylko tego dnia okrążyli miasto siedem razy. Gdy kapłani za siódmym razem zagrali na trąbach, Jozue zawołał do ludu: «Wznieście okrzyk wojenny, albowiem Pan daje miasto w moc waszą! Miasto będzie obłożone klątwą dla Pana, ono samo i wszystko, co w nim jest. Tylko nierządnica Rachab zostanie przy życiu - ona sama i wszyscy, którzy są wraz z nią w domu, albowiem ukryła wywiadowców, których wysłaliśmy. Ale wy strzeżcie się rzeczy obłożonych klątwą, aby was chęć nie ogarnęła wziąć coś z dobra obłożonego klątwą, bo wtedy uczynilibyście przeklętym sam obóz izraelski i sprowadzilibyście na niego nieszczęście. Całe zaś srebro i złoto, sprzęty z brązu i z żelaza są poświęcone dla Pana i pójdą do skarbca Pańskiego». Lud wzniósł okrzyk wojenny i zagrano na trąbach. Skoro tylko usłyszał lud dźwięk trąb, wzniósł gromki okrzyk wojenny i mury rozpadły się na miejscu. A lud wpadł do miasta, każdy wprost przed siebie, i tak zajęli miasto. I na mocy klątwy przeznaczyli na [zabicie] ostrzem miecza wszystko, co było w mieście: mężczyzn i kobiety, młodzieńców i starców, woły, owce i osły."
Tak autor natchniony opisuje zdobycie Jerycha.
Gianfranco Ravasi pisze, że opowieść jest zbudowana z wielu elementów typowo kultowych, (...) ponieważ dostarczają one klucza do interpretacji tekstu (...). Najpierw jest mowa o arce przymierza, czyli o znaku obecności Jahwe pośród Jego ludu. Przez siedem dni kapłani obnoszą ją w procesji wokół murów miasta, dokładnie jak nakazywały odpowiednie przepisy kultowe.
Kolejnym elementem kultowym są kapłani. Siedmiu z nich, idąc z procesją, gra na trąbach sporządzonych z baranich rogów (róg po hebrajsku nazywa się "jobel" - stąd, jak wiemy, pochodzi wyraz "jubileusz"). Jest to muzyka kultowa kultowa; ma ona rozbrzmiewać podczas procesji zebranego ludu z wojownikami trzymającymi przednią i tylną straż. Siedem dni to nie tylko mira tygodnia, ale i długość uroczystych świąt. Procesja wokół murów odbywa się w ciszy. Słychać tylko dźwięk trąb. Decydujący moment nastąpi w dniu siódmym.
Jozue wygłasza do ludu przemówienie, w którym zapowiada, że Bóg wkrótce odda miasto Izraelowi. Dlatego łup wojenny, nie zdobyty walecznością, ale będący darem Boga, będzie "obłożony klątwą", tj. ofiarowany Bogu jako swoiste całopalenie. Zagłada ominie tylko Rachab, która udzieliła pomocy izraelskim zwiadowcom. Na zakończenie procesji, w ostatnim dniu, lud wznosi potężny okrzyk wojenny, wzmocniony dźwiękiem trąb. Mury miasta walą się z hukiem. Następuje "herem", czyli sakralne "wyniszczenie" wszystkiego, co pozostało w Jerychu, z wyjątkiem krewnych nierządnicy Rachab. Jozue przeklina wszystkich, którzy zechcieliby odbudować Jerycho. Według świadectwa Biblii przekleństwo to spełni się za panowania Achaba, w IX w. przed Chr. (1 Krl 16,34) [Biblia dla każdego. Stary Testament, t. II, s. 278]
Wznieście okrzyk wojenny, albowiem Pan daje miasto w moc waszą!
A propos zdobycia Jerycha przypomniała mi się piosenka Roberta Janowskiego: https://www.youtube.com/watch?v=2u5LBeHwG9k
Komentarze
Prześlij komentarz