W czasach, gdy rządzili sędziowie, nastał głód w kraju...", czyli dramatyczny początek Księgi Rut...
Rt 1,1-5
"W czasach, gdy rządzili sędziowie, nastał głód w kraju. Z Betlejem judzkiego wyszedł pewien człowiek ze swoją żoną i swymi dwoma synami, aby osiedlić się w ziemi Moabu. Nazywał się ten człowiek Elimelek, jego żona - Noemi, jego dwaj synowie - Machlon i Kilion. Byli oni Efratejczykami z Betlejem judzkiego. Przybyli na ziemię Moabu i tam zamieszkali. Elimelek, mąż Noemi, zmarł, a Noemi pozostała ze swymi dwoma synami. Oni wzięli sobie za żony Moabitki: jedna nazywała się Orpa, druga nazywała się Rut. Mieszkali tam około dziesięciu lat. Obaj - tak Machlon, jak i Kilion - również zmarli, a kobieta pozostała, przeżywszy obu swych synów i swego męża."
Księga Rut należy w Starym Testamencie do tzw. Megilot - "Pism", czyli ksiąg biblijnych, w których aspekt historyczny nie jest najistotniejszy (Żydzi zaliczali do Megilot także Księgę Estery, Pieśń nad Pieśniami, Księgę Koheleta i Lamentacje Jeremiasza). "Pisma" zawierają w sobie opowieści o rzeczach, które mogą zdarzyć się ludziom w każdym czasie i miejscu - mają charakter uniwersalny. Zatem Megilot opowiadają o każdym z nas.
Punktem wyjścia Księgi Rut jest fragment dziejów Narodu Wybranego, który nazywamy epoką Sędziów [W czasach, gdy rządzili sędziowie...].
Na początku czytamy, że nastał głód w kraju... W życiu Izraelitów mieszkających w Betlejem dzieje się źle. Jeden z Żydów - Elimelek wraz z żoną Noemi i synami: Machlonem i Kilionem szuka ratunku. Dlatego udaje się do Moabu - kraju nieprzyjaciół Izraela. Nie będę streszczał opowieści o historii Elimeleka i Noemi. Postaram się odkryć i zgłębić warstwę duchową Księgi. A zatem Elimelek z najbliższymi zostawiają ojczysty kraj - Ziemię Obiecaną - Ziemię Boga - miejsce Życia... Tak zaczyna się dramat. Wyjście z przestrzeni Życia (bliskości Boga) oznacza wejście na drogę śmierci (odejście od Boga - wybór grzechu). Moab to miejsce nie-Boże - przeklęte. Imię Elimelek oznacza "Bóg jest moim Królem". Zatem dla Izraelity zamieszkanie w Moabie oznacza niewierność - sprzeniewierzenie się sobie i swojej tożsamości - zaprzeczenie swojemu powołaniu. Skutkiem grzechu - odejścia od Boga - jest nieszczęście i śmierć. Elimelek umiera. Umierają też Machlon ("Choroba") i Kilion ("Zagłada"). Okazuje się, że w imionach synów Elimeleka ukryta jest zapowiedź ludzkich dramatów (Nomen omen). Na domiar obaj synowie wchodzą w związki małżeńskie z Moabitkami: Rut i Orpą, co jest niezgodne z religijnym prawem Izraela. Machlon i Kilion nie zostawiają swoim żonom dzieci. Tak kończy się pierwsza część opowieści o rodzinie Elimeleka i Noemi...
"W czasach, gdy rządzili sędziowie, nastał głód w kraju. Z Betlejem judzkiego wyszedł pewien człowiek ze swoją żoną i swymi dwoma synami, aby osiedlić się w ziemi Moabu. Nazywał się ten człowiek Elimelek, jego żona - Noemi, jego dwaj synowie - Machlon i Kilion. Byli oni Efratejczykami z Betlejem judzkiego. Przybyli na ziemię Moabu i tam zamieszkali. Elimelek, mąż Noemi, zmarł, a Noemi pozostała ze swymi dwoma synami. Oni wzięli sobie za żony Moabitki: jedna nazywała się Orpa, druga nazywała się Rut. Mieszkali tam około dziesięciu lat. Obaj - tak Machlon, jak i Kilion - również zmarli, a kobieta pozostała, przeżywszy obu swych synów i swego męża."
Księga Rut należy w Starym Testamencie do tzw. Megilot - "Pism", czyli ksiąg biblijnych, w których aspekt historyczny nie jest najistotniejszy (Żydzi zaliczali do Megilot także Księgę Estery, Pieśń nad Pieśniami, Księgę Koheleta i Lamentacje Jeremiasza). "Pisma" zawierają w sobie opowieści o rzeczach, które mogą zdarzyć się ludziom w każdym czasie i miejscu - mają charakter uniwersalny. Zatem Megilot opowiadają o każdym z nas.
Punktem wyjścia Księgi Rut jest fragment dziejów Narodu Wybranego, który nazywamy epoką Sędziów [W czasach, gdy rządzili sędziowie...].
Na początku czytamy, że nastał głód w kraju... W życiu Izraelitów mieszkających w Betlejem dzieje się źle. Jeden z Żydów - Elimelek wraz z żoną Noemi i synami: Machlonem i Kilionem szuka ratunku. Dlatego udaje się do Moabu - kraju nieprzyjaciół Izraela. Nie będę streszczał opowieści o historii Elimeleka i Noemi. Postaram się odkryć i zgłębić warstwę duchową Księgi. A zatem Elimelek z najbliższymi zostawiają ojczysty kraj - Ziemię Obiecaną - Ziemię Boga - miejsce Życia... Tak zaczyna się dramat. Wyjście z przestrzeni Życia (bliskości Boga) oznacza wejście na drogę śmierci (odejście od Boga - wybór grzechu). Moab to miejsce nie-Boże - przeklęte. Imię Elimelek oznacza "Bóg jest moim Królem". Zatem dla Izraelity zamieszkanie w Moabie oznacza niewierność - sprzeniewierzenie się sobie i swojej tożsamości - zaprzeczenie swojemu powołaniu. Skutkiem grzechu - odejścia od Boga - jest nieszczęście i śmierć. Elimelek umiera. Umierają też Machlon ("Choroba") i Kilion ("Zagłada"). Okazuje się, że w imionach synów Elimeleka ukryta jest zapowiedź ludzkich dramatów (Nomen omen). Na domiar obaj synowie wchodzą w związki małżeńskie z Moabitkami: Rut i Orpą, co jest niezgodne z religijnym prawem Izraela. Machlon i Kilion nie zostawiają swoim żonom dzieci. Tak kończy się pierwsza część opowieści o rodzinie Elimeleka i Noemi...
Komentarze
Prześlij komentarz