"Oto nasz Bóg...", czyli Izajaszowa wizja Nieba...

Iz 25,6-10a

"W owym dniu: Pan Zastępów przygotuje dla wszystkich ludów na tej górze ucztę z tłustego mięsa, ucztę z wybornych win, z najpożywniejszego mięsa, z najwyborniejszych win. Zedrze On na tej górze zasłonę, zapuszczoną na twarz wszystkich ludów, i całun, który okrywał wszystkie narody; raz na zawsze zniszczy śmierć. Wtedy Pan Bóg otrze łzy z każdego oblicza, odejmie hańbę od swego ludu na całej ziemi, bo Pan przyrzekł. I powiedzą w owym dniu: Oto nasz Bóg, Ten, któremuśmy zaufali, że nas wybawi; oto Pan, w którym złożyliśmy naszą ufność: cieszmy się i radujmy z Jego zbawienia! Albowiem ręka Pana spocznie na tej górze."

Pan Zastępów przygotuje dla wszystkich ludów na tej górze ucztę... Izajasz ma apokaliptyczną wizję - widzi niebiańska ucztę (wieczną radość)...

Zedrze On na tej górze zasłonę, zapuszczoną na twarz wszystkich ludów, (...) raz na zawsze zniszczy śmierć... Prorok ma przed oczyma Niebo - miejsce wolne od zła i śmierci...

Wtedy Pan Bóg otrze łzy z każdego oblicza, odejmie hańbę od swego ludu na całej ziemi... "I usłyszałem donośny głos mówiący od tronu: «Oto przybytek Boga z ludźmi: i zamieszka wraz z nimi, i będą oni Jego ludem, a On będzie "BOGIEM Z NIMI". I otrze z ich oczu wszelką łzę, a śmierci już odtąd nie będzie. Ani żałoby, ni krzyku, ni trudu już [odtąd] nie będzie, bo pierwsze rzeczy przeminęły»." (Ap 21,3n)...

I powiedzą w owym dniu: Oto nasz Bóg... Widzący przeniesiony w przyszłość rozkoszuje się finalnym obrazem Przymierza Boga z ludźmi...

...oto Pan, w którym złożyliśmy naszą ufność: cieszmy się i radujmy z Jego zbawienia! Autor natchniony uczestniczy w szczęściu Niebian...