"Miasto mamy potężne...", czyli o sanktuarium...

Iz 26-1-6

"W ów dzień śpiewać będą tę pieśń w Ziemi Judzkiej: Miasto mamy potężne; On jako środek ocalenia sprawił mury i przedmurze. Otwórzcie bramy! Niech wejdzie naród sprawiedliwy, dochowujący wierności; jego charakter stateczny Ty kształtujesz w pokoju, w pokoju, bo Tobie zaufał. Złóżcie nadzieję w Panu na zawsze, bo Pan jest wiekuistą Skałą! Bo On poniżył przebywających na szczytach, upokorzył miasto niedostępne, upokorzył je aż do ziemi, sprawił, że w proch runęło: podepcą je nogi, nogi biednych i stopy ubogich."

Miasto mamy potężne... Miasto, które zbudował Pan, jest świętym miejscem we mnie...

On jako środek ocalenia sprawił mury i przedmurze... Miasto - święte miejsce (sumienie) ma mur i przedmurze - Prawo MIŁOŚCI. Wierność wobec Przykazania MIŁOŚCI jest środkiem, dzięki któremu sanktuarium zachowa swoje piękno...

Otwórzcie bramy! Niech wejdzie naród... Święte miejsce jest otwarte dla ludzi, których mogę z miłością przyjąć...

Złóżcie nadzieję w Panu na zawsze, bo Pan jest wiekuistą Skałą! Święty dom jest budowany na Bogu - Skale ["Każdego więc, kto tych słów moich słucha i wypełnia je, można porównać z człowiekiem roztropnym, który dom swój zbudował na skale. Spadł deszcz, wezbrały potoki, zerwały się wichry i uderzyły w ten dom. On jednak nie runął, bo na skale był utwierdzony." (Mt 7,24n)]...

On poniżył przebywających na szczytach, upokorzył miasto niedostępne... Świętemu miastu grozi zniszczenie, jeżeli oddzieli się od Skały (stanie się pyszne) i nie da Panu dostępu do siebie...