"Pan jest blisko ludzi skruszonych w sercu...", czyli o miłosierdziu...

Ps 34,2-3.16-19

"Będę błogosławił Pana po wieczne czasy,
Jego chwała będzie zawsze na moich ustach.
Dusza moja chlubi się Panem,
niech słyszą to pokorni i niech się weselą.
Oczy Pana zwrócone na sprawiedliwych,
uszy Jego otwarte na ich wołanie.
Pan zwraca swe oblicze przeciw zło czyniącym,
by pamięć o nich wymazać z ziemi.
Pan słyszy wołających o pomoc
i ratuje ich od wszelkiej udręki.
Pan jest blisko ludzi skruszonych w sercu,
ocala upadłych na duchu."

Pan jest blisko ludzi skruszonych w sercu... Autor wyjaśnia, że życie pobożne nie zabezpiecza sprawiedliwego przed niepowodzeniem i cierpieniem. Szczęście jego polega na tym, że Bóg jest mu zawsze bliski i nie dopuszcza do jego ostatecznej zguby (...). Pan natomiast okazuje szczególną czułość i łaskawość wszystkim cierpiącym i złamanym na duchu, temu, kto ma zranione serce, to znaczy skruszone przez nawrócenie, co jest istotną zaletą ubogiego przed Panem (Ludwik Leja, Módlmy się Psalmami, Księga Pierwsza, s. 397)...