"Ja jestem Pan, twój Bóg...", czyli o Prawie Bożym...
I. Wj 20,1-17
"W owych dniach mówił Bóg wszystkie te słowa: Ja jestem Pan, twój Bóg, który cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli. Nie będziesz miał cudzych bogów obok Mnie! Nie będziesz czynił żadnej rzeźby ani żadnego obrazu tego, co jest na niebie wysoko, ani tego, co jest na ziemi nisko, ani tego, co jest w wodach pod ziemią! Nie będziesz oddawał im pokłonu i nie będziesz im służył, ponieważ Ja Pan, twój Bóg, jestem Bogiem zazdrosnym, który karze występek ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia względem tych, którzy Mnie nienawidzą. Okazuję zaś łaskę aż do tysiącznego pokolenia tym, którzy Mnie miłują i przestrzegają moich przykazań. Nie będziesz wzywał imienia Pana, Boga twego, do czczych rzeczy, gdyż Pan nie pozostawi bezkarnie tego, który wzywa Jego imienia do czczych rzeczy. Pamiętaj o dniu szabatu, aby go uświęcić. Sześć dni będziesz pracować i wykonywać wszystkie twe zajęcia. Dzień zaś siódmy jest szabatem ku czci Pana, Boga twego. Nie możesz przeto w dniu tym wykonywać żadnej pracy ani ty sam, ani syn twój, ani twoja córka, ani twój niewolnik, ani twoja niewolnica, ani twoje bydło, ani cudzoziemiec, który mieszka pośród twych bram. W sześciu dniach bowiem uczynił Pan niebo, ziemię, morze oraz wszystko, co jest w nich, w siódmym zaś dniu odpoczął. Dlatego pobłogosławił Pan dzień szabatu i uznał go za święty. Czcij ojca twego i matkę twoją, abyś długo żył na ziemi, którą Pan, Bóg twój, da tobie. Nie będziesz zabijał. Nie będziesz cudzołożył. Nie będziesz kradł. Nie będziesz mówił przeciw bliźniemu twemu kłamstwa jako świadek. Nie będziesz pożądał domu bliźniego twego. Nie będziesz pożądał żony bliźniego twego, ani jego niewolnika, ani jego niewolnicy, ani jego wołu, ani jego osła, ani żadnej rzeczy, która należy do bliźniego twego."
Oto Dekalog - Dziesięć Bożych SŁÓW. Reguła Przymierza Boga z ludźmi. Zaczyna się preambułą, która jest integralną częścią Dekalogu: Ja jestem Pan, twój Bóg, który cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli... Zatem Prawo zaczyna się od Imienia Boga "JESTEM, KTÓRY JESTEM" i ogłoszenia, że Naród Wybrany - Lud Boży, który jest własnością (skarbem) Pana - został uwolniony od zła (wyszedł z Egiptu) i zmierza do wolności (Ziemi Obiecanej). Droga do Życia z Bogiem jest oznacza właśnie przez Dziesięć Bożych SŁÓW - Prawo napisane przez Boga na kamiennych tablicach. Konstanty Gebert w książce 54 komentarze do Tory, komentując fragment Księgi Wyjścia: "Tablice te były dziełem Bożym, a pismo na nich było pismem Boga, wyrytym na tablicach" (Wj 32,16), tak pisze: "...A pismo było pismem Pana, wolnością na tablicach" (32:16). Słowo "charut" (wyryte) czyta się zgodnie z talmudyczną tradycją ("Pirke Awot" 6:2) , jako "cherut", czyli wolność. Oto, jaki dar Mojżesz niósł Żydom, gdy schodził po czterdziestu dniach spędzonych z Panem na górze Synaj: wolność. Zaś wolnością tą były słowa Tory, tylko bowiem ten jest wolny, kto spełnia wolę swego Stwórcy, a tym samym czyni to, do czego i tak, jako stworzony na obraz i podobieństwo, jest predestynowany (...). Zawarte z Torze zakazy i nakazy z nim związane z zewnątrz wydawać się mogą czymś ograniczającym, tłumiącym naszą wolność. W istocie jednak są one jak rusztowanie, dzięki któremu możemy wznosić gmach szabatu - naszą - w słowach rabi Abrahama Heschla - katedrę w czasie (s. 97n)...
II. Ps 19,8-11
"Prawo Pańskie jest doskonałe i pokrzepia duszę,
świadectwo Pana niezawodne, uczy prostaczka mądrości.
Jego słuszne nakazy radują serce,
jaśnieje przykazanie Pana i olśniewa oczy.
Bojaźń Pana jest szczera i trwa na wieki,
sądy Pana prawdziwe, a wszystkie razem słuszne.
Cenniejsze nad złoto, nad złoto najczystsze,
słodsze od miodu płynącego z plastra."
Prawo Pana jest dla nas drogą do świętości [doskonałe], źródłem siły duchowej [pokrzepia duszę],właściwym [niezawodne (...), prawdziwe, (...) słuszne] podręcznikiem życia - duchowym wademekum [uczy (...) mądrości], zasadą szczęścia i pokoju [Jego słuszne nakazy radują serce] oraz Bożym Światłem [jaśnieje przykazanie Pana i olśniewa oczy]. To Prawo jest naszym SKARBEM [Cenniejsze nad złoto] i najlepszym POKARMEM [słodsze od miodu płynącego z plastra]...
IIII. 1Kor 1,22-25
"Gdy Żydzi żądają znaków, a Grecy szukają mądrości, my głosimy Chrystusa ukrzyżowanego, który jest zgorszeniem dla Żydów, a głupstwem dla pogan, dla tych zaś, którzy są powołani, tak spośród Żydów, jak i spośród Greków, Chrystusem, mocą Bożą i mądrością Bożą. To bowiem, co jest głupstwem u Boga, przewyższa mądrością ludzi, a co jest słabe u Boga, przewyższa mocą ludzi."
Św. Paweł pisze: ...my głosimy Chrystusa ukrzyżowanego, który jest zgorszeniem dla Żydów, a głupstwem dla pogan, dla tych zaś, którzy są powołani, tak spośród Żydów, jak i spośród Greków, Chrystusem, mocą Bożą i mądrością Bożą... Prawo Boże jest PRAWEM MIŁOŚCI. Jezus z MIŁOŚCI do ludzi godzi się na największe bezprawie - daje się ukrzyżować i umiera, aby powiedzieć nam, że MIŁOŚĆ jest jedynym źródłem mocy i mądrości...
J 2,13-25
"Zbliżała się pora Paschy żydowskiej i Jezus udał się do Jerozolimy. W świątyni napotkał siedzących za stołami bankierów oraz tych, którzy sprzedawali woły, baranki i gołębie. Wówczas sporządziwszy sobie bicz ze sznurków, powypędzał wszystkich ze świątyni, także baranki i woły, porozrzucał monety bankierów, a stoły powywracał. Do tych zaś, którzy sprzedawali gołębie, rzekł: Weźcie to stąd, a z domu mego Ojca nie róbcie targowiska! Uczniowie Jego przypomnieli sobie, że napisano: Gorliwość o dom Twój pochłonie Mnie. W odpowiedzi zaś na to Żydzi rzekli do Niego: Jakim znakiem wykażesz się wobec nas, skoro takie rzeczy czynisz? Jezus dał im taką odpowiedź: Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzech dniach wzniosę ją na nowo. Powiedzieli do Niego Żydzi: Czterdzieści sześć lat budowano tę świątynię, a Ty ją wzniesiesz w przeciągu trzech dni? On zaś mówił o świątyni swego ciała. Gdy więc zmartwychwstał, przypomnieli sobie uczniowie Jego, że to powiedział, i uwierzyli Pismu i słowu, które wyrzekł Jezus. Kiedy zaś przebywał w Jerozolimie w czasie Paschy, w dniu świątecznym, wielu uwierzyło w imię Jego, widząc znaki, które czynił. Jezus natomiast nie zwierzał się im, bo wszystkich znał i nie potrzebował niczyjego świadectwa o człowieku. Sam bowiem wiedział, co w człowieku się kryje."
Jezus widząc, że DOM OJCA stał się miejscem jedynie religijnych transakcji i spełniania rytuałów, a nie przestrzenią najgłębszej modlitwy, woła: Weźcie to stąd, a z domu mego Ojca nie róbcie targowiska! Uczniowie Jego przypomnieli sobie, że napisano: Gorliwość o dom Twój pochłonie Mnie... Bóg jest gorliwy - w świątyni ludzkiego serca chce spotkać się z nami i wejść w zażyłą relację. Nie wystarczy przestrzegać litery Bożego Prawa. Duch woła: "Przyjdź!" (por. Ap 22,17a) Zwróć się ku Bogu! Pozwól Panu posprzątać w świątyni serca!"
"W owych dniach mówił Bóg wszystkie te słowa: Ja jestem Pan, twój Bóg, który cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli. Nie będziesz miał cudzych bogów obok Mnie! Nie będziesz czynił żadnej rzeźby ani żadnego obrazu tego, co jest na niebie wysoko, ani tego, co jest na ziemi nisko, ani tego, co jest w wodach pod ziemią! Nie będziesz oddawał im pokłonu i nie będziesz im służył, ponieważ Ja Pan, twój Bóg, jestem Bogiem zazdrosnym, który karze występek ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia względem tych, którzy Mnie nienawidzą. Okazuję zaś łaskę aż do tysiącznego pokolenia tym, którzy Mnie miłują i przestrzegają moich przykazań. Nie będziesz wzywał imienia Pana, Boga twego, do czczych rzeczy, gdyż Pan nie pozostawi bezkarnie tego, który wzywa Jego imienia do czczych rzeczy. Pamiętaj o dniu szabatu, aby go uświęcić. Sześć dni będziesz pracować i wykonywać wszystkie twe zajęcia. Dzień zaś siódmy jest szabatem ku czci Pana, Boga twego. Nie możesz przeto w dniu tym wykonywać żadnej pracy ani ty sam, ani syn twój, ani twoja córka, ani twój niewolnik, ani twoja niewolnica, ani twoje bydło, ani cudzoziemiec, który mieszka pośród twych bram. W sześciu dniach bowiem uczynił Pan niebo, ziemię, morze oraz wszystko, co jest w nich, w siódmym zaś dniu odpoczął. Dlatego pobłogosławił Pan dzień szabatu i uznał go za święty. Czcij ojca twego i matkę twoją, abyś długo żył na ziemi, którą Pan, Bóg twój, da tobie. Nie będziesz zabijał. Nie będziesz cudzołożył. Nie będziesz kradł. Nie będziesz mówił przeciw bliźniemu twemu kłamstwa jako świadek. Nie będziesz pożądał domu bliźniego twego. Nie będziesz pożądał żony bliźniego twego, ani jego niewolnika, ani jego niewolnicy, ani jego wołu, ani jego osła, ani żadnej rzeczy, która należy do bliźniego twego."
Oto Dekalog - Dziesięć Bożych SŁÓW. Reguła Przymierza Boga z ludźmi. Zaczyna się preambułą, która jest integralną częścią Dekalogu: Ja jestem Pan, twój Bóg, który cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli... Zatem Prawo zaczyna się od Imienia Boga "JESTEM, KTÓRY JESTEM" i ogłoszenia, że Naród Wybrany - Lud Boży, który jest własnością (skarbem) Pana - został uwolniony od zła (wyszedł z Egiptu) i zmierza do wolności (Ziemi Obiecanej). Droga do Życia z Bogiem jest oznacza właśnie przez Dziesięć Bożych SŁÓW - Prawo napisane przez Boga na kamiennych tablicach. Konstanty Gebert w książce 54 komentarze do Tory, komentując fragment Księgi Wyjścia: "Tablice te były dziełem Bożym, a pismo na nich było pismem Boga, wyrytym na tablicach" (Wj 32,16), tak pisze: "...A pismo było pismem Pana, wolnością na tablicach" (32:16). Słowo "charut" (wyryte) czyta się zgodnie z talmudyczną tradycją ("Pirke Awot" 6:2) , jako "cherut", czyli wolność. Oto, jaki dar Mojżesz niósł Żydom, gdy schodził po czterdziestu dniach spędzonych z Panem na górze Synaj: wolność. Zaś wolnością tą były słowa Tory, tylko bowiem ten jest wolny, kto spełnia wolę swego Stwórcy, a tym samym czyni to, do czego i tak, jako stworzony na obraz i podobieństwo, jest predestynowany (...). Zawarte z Torze zakazy i nakazy z nim związane z zewnątrz wydawać się mogą czymś ograniczającym, tłumiącym naszą wolność. W istocie jednak są one jak rusztowanie, dzięki któremu możemy wznosić gmach szabatu - naszą - w słowach rabi Abrahama Heschla - katedrę w czasie (s. 97n)...
II. Ps 19,8-11
"Prawo Pańskie jest doskonałe i pokrzepia duszę,
świadectwo Pana niezawodne, uczy prostaczka mądrości.
Jego słuszne nakazy radują serce,
jaśnieje przykazanie Pana i olśniewa oczy.
Bojaźń Pana jest szczera i trwa na wieki,
sądy Pana prawdziwe, a wszystkie razem słuszne.
Cenniejsze nad złoto, nad złoto najczystsze,
słodsze od miodu płynącego z plastra."
Prawo Pana jest dla nas drogą do świętości [doskonałe], źródłem siły duchowej [pokrzepia duszę],właściwym [niezawodne (...), prawdziwe, (...) słuszne] podręcznikiem życia - duchowym wademekum [uczy (...) mądrości], zasadą szczęścia i pokoju [Jego słuszne nakazy radują serce] oraz Bożym Światłem [jaśnieje przykazanie Pana i olśniewa oczy]. To Prawo jest naszym SKARBEM [Cenniejsze nad złoto] i najlepszym POKARMEM [słodsze od miodu płynącego z plastra]...
IIII. 1Kor 1,22-25
"Gdy Żydzi żądają znaków, a Grecy szukają mądrości, my głosimy Chrystusa ukrzyżowanego, który jest zgorszeniem dla Żydów, a głupstwem dla pogan, dla tych zaś, którzy są powołani, tak spośród Żydów, jak i spośród Greków, Chrystusem, mocą Bożą i mądrością Bożą. To bowiem, co jest głupstwem u Boga, przewyższa mądrością ludzi, a co jest słabe u Boga, przewyższa mocą ludzi."
Św. Paweł pisze: ...my głosimy Chrystusa ukrzyżowanego, który jest zgorszeniem dla Żydów, a głupstwem dla pogan, dla tych zaś, którzy są powołani, tak spośród Żydów, jak i spośród Greków, Chrystusem, mocą Bożą i mądrością Bożą... Prawo Boże jest PRAWEM MIŁOŚCI. Jezus z MIŁOŚCI do ludzi godzi się na największe bezprawie - daje się ukrzyżować i umiera, aby powiedzieć nam, że MIŁOŚĆ jest jedynym źródłem mocy i mądrości...
J 2,13-25
"Zbliżała się pora Paschy żydowskiej i Jezus udał się do Jerozolimy. W świątyni napotkał siedzących za stołami bankierów oraz tych, którzy sprzedawali woły, baranki i gołębie. Wówczas sporządziwszy sobie bicz ze sznurków, powypędzał wszystkich ze świątyni, także baranki i woły, porozrzucał monety bankierów, a stoły powywracał. Do tych zaś, którzy sprzedawali gołębie, rzekł: Weźcie to stąd, a z domu mego Ojca nie róbcie targowiska! Uczniowie Jego przypomnieli sobie, że napisano: Gorliwość o dom Twój pochłonie Mnie. W odpowiedzi zaś na to Żydzi rzekli do Niego: Jakim znakiem wykażesz się wobec nas, skoro takie rzeczy czynisz? Jezus dał im taką odpowiedź: Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzech dniach wzniosę ją na nowo. Powiedzieli do Niego Żydzi: Czterdzieści sześć lat budowano tę świątynię, a Ty ją wzniesiesz w przeciągu trzech dni? On zaś mówił o świątyni swego ciała. Gdy więc zmartwychwstał, przypomnieli sobie uczniowie Jego, że to powiedział, i uwierzyli Pismu i słowu, które wyrzekł Jezus. Kiedy zaś przebywał w Jerozolimie w czasie Paschy, w dniu świątecznym, wielu uwierzyło w imię Jego, widząc znaki, które czynił. Jezus natomiast nie zwierzał się im, bo wszystkich znał i nie potrzebował niczyjego świadectwa o człowieku. Sam bowiem wiedział, co w człowieku się kryje."
Jezus widząc, że DOM OJCA stał się miejscem jedynie religijnych transakcji i spełniania rytuałów, a nie przestrzenią najgłębszej modlitwy, woła: Weźcie to stąd, a z domu mego Ojca nie róbcie targowiska! Uczniowie Jego przypomnieli sobie, że napisano: Gorliwość o dom Twój pochłonie Mnie... Bóg jest gorliwy - w świątyni ludzkiego serca chce spotkać się z nami i wejść w zażyłą relację. Nie wystarczy przestrzegać litery Bożego Prawa. Duch woła: "Przyjdź!" (por. Ap 22,17a) Zwróć się ku Bogu! Pozwól Panu posprzątać w świątyni serca!"
I." A teraz, Izraelu, słuchaj praw i nakazów, które uczę was wypełniać, abyście żyli i doszli do posiadania ziemi, którą wam daje Pan, Bóg waszych ojców. Nic nie dodacie do tego, co ja wam nakazuję, i nic z tego nie odejmiecie, zachowując nakazy Pana, Boga waszego, które na was nakładam. " (Pwt4,1-2).
OdpowiedzUsuńII." Poznaj dzisiaj i rozważ w swym sercu, że Pan jest Bogiem, a na niebie wysoko i na ziemi nisko nie ma innego. Strzeż Jego praw i nakazów, które ja dziś polecam tobie pełnić; by dobrze ci się wiodło i twym synom po tobie; byś przedłużył swe dni na ziemi, którą na zawsze daje ci Pan, Bóg twój. (Pwt4,39-40)
III.'" Strzeżcie ich i wypełniajcie je, bo one są waszą mądrością i umiejętnością w oczach narodów, które usłyszawszy o tych prawach powiedzą: «Z pewnością ten wielki naród to lud mądry i rozumny». Bo któryż naród wielki ma bogów tak bliskich1, jak Pan, Bóg nasz, .." (Pwt4,6-7)
IV. " Bo Pan, Bóg wasz, jest ogniem trawiącym. On jest Bogiem zazdrosnym. " (Pwt 4,24)
2Tm4,22+++