"Panowie, co mam czynić, aby się zbawić?", czyli o warunku zbawienia...

Dz 16,25-31

"O północy Paweł i Sylas modlili się, śpiewając hymny Bogu. A więźniowie im się przysłuchiwali. Nagle powstało silne trzęsienie ziemi, tak że zachwiały się fundamenty więzienia. Natychmiast otwarły się wszystkie drzwi i ze wszystkich opadły kajdany. Gdy strażnik zerwał się ze snu i zobaczył drzwi więzienia otwarte, dobył miecza i chciał się zabić, sądząc, że więźniowie uciekli.  «Nie czyń sobie nic złego, bo jesteśmy tu wszyscy!» - krzyknął Paweł na cały głos. Wtedy [tamten] zażądał światła, wskoczył [do lochu] i przypadł drżący do stóp Pawła i Sylasa. A wyprowadziwszy ich na zewnątrz rzekł: «Panowie, co mam czynić, aby się zbawić?» «Uwierz w Pana Jezusa - odpowiedzieli mu - a zbawisz siebie i swój dom»."

Paweł i Sylas są uwięzieni... Ale uczniowie Pana nie poddają się... Trwają w modlitwie - wielbią Boga [modlili się, śpiewając hymny Bogu]... Jezus przychodzi dzielnym żołnierzom z pomocą - powstało silne trzęsienie ziemi. (...) otwarły się wszystkie drzwi i ze wszystkich opadły kajdany... Widząc to, strażnik więzienia wpada w przerażenie. Św. Łukasz pisze, że dobył miecza i chciał się zabić, sądząc, że więźniowie uciekli... Paweł powstrzymuje desperata przed złem i prosi: Nie czyń sobie nic złego, bo jesteśmy tu wszyscy! Wtedy wartownik pyta: Panowie, co mam czynić, aby się zbawić? Oto pytanie! Odpowiedź brzmi: Uwierz w Pana Jezusa (...) a zbawisz siebie i swój dom...
Aby osiągnąć zbawienie, potrzebna jest wiara...