"W grzechu złego człowieka - pułapka...", czyli przestróg ciąg dalszy...

Prz 29,1-9

"Człowiek, mimo upomnień uparty nagle dozna klęski - nie ma dla niego leku.
Gdy prawi przy władzy - cieszy się naród; naród wzdycha - gdy rządzi występny.
Kto mądrość kocha - ten ojca raduje, kto z nierządnicami przestaje, dobra roztrwoni.
Król państwo umacnia sprawiedliwością, niszczy je ten, kto podatkami uciska.
Kto schlebia kłamliwie bliźniemu, na nogi mu sidła zastawia.
W grzechu złego człowieka - pułapka, prawy raduje się, cieszy.
Uczciwy rozumie sprawę ubogich, występny nie ma zrozumienia.
Zuchwali miasto podniecą, a prawi gniew uspokoją.
Gdy mądry spiera się z głupim, ten krzyczy i śmieje się: nie ma pojednania."

Mędrzec przestrzega przed...
...bezzasadnym uporem [Człowiek, mimo upomnień uparty nagle dozna klęski]...
...rozwiązłością [kto z nierządnicami przestaje, dobra roztrwoni]...
...hipokryzją [Kto schlebia kłamliwie bliźniemu, na nogi mu sidła zastawia]...
...zatwardziałością [W grzechu złego człowieka - pułapka]...
...lekkomyślnością [Zuchwali miasto podniecą]...