"Prostujcie drogę Pańską...", czyli portrety Boga...

I. Iz 61,1-2a.10-11
"Duch Pana Boga nade mną, bo Pan mnie namaścił. Posłał mnie, by głosić dobrą nowinę ubogim, by opatrywać rany serc złamanych, by zapowiadać wyzwolenie jeńcom i więźniom swobodę; aby obwieszczać rok łaski Pańskiej. Ogromnie się weselę w Panu, dusza moja raduje się w Bogu moim, bo mnie przyodział w szaty zbawienia, okrył mnie płaszczem sprawiedliwości, jak oblubieńca, który wkłada zawój, jak oblubienicę strojną w swe klejnoty. Zaiste, jak ziemia wydaje swe plony, jak ogród rozplenia swe zasiewy, tak Pan Bóg sprawi, że się rozpleni sprawiedliwość i chwalba wobec wszystkich narodów."

Duch Pana Boga nade mną, bo Pan mnie namaścił. Posłał mnie, by głosić dobrą nowinę ubogim, by opatrywać rany serc złamanych, by zapowiadać wyzwolenie jeńcom i więźniom swobodę; aby obwieszczać rok łaski Pańskiej... Tak prorok Izajasz maluje portret Mesjasza - namaszczonego przez Boga Wyzwoliciela rodzaju ludzkiego. Jezus, czyli żywa Ewangelia, opatruje rany serc i woła: "Ogłaszam czas miłosiernej MIŁOŚCI!!!"

II. Łk 1,46-50.53-54
"Wielbi dusza moja Pana,
i raduje się duch mój w Bogu, Zbawcy moim.
Bo wejrzał na uniżenie swojej służebnicy,
oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą wszystkie pokolenia.
Gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny,
święte jest imię Jego.
A Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie
nad tymi, co się Go boją.
Głodnych nasycił dobrami,
a bogatych z niczym odprawił.
Ujął się za swoim sługą, Izraelem,
pomny na swe miłosierdzie."

Bo wejrzał na uniżenie swojej służebnicy. (...) wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny. (...) Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie (...). Głodnych nasycił dobrami (...). Ujął się za swoim sługą, Izraelem, pomny na swe miłosierdzie... Tak Najświętsza Maryja Panna maluje portret Boga Ojca - wszechmocnej MIŁOŚCI, która troszczy się o głodne i tęskniące za czułością dzieci...

III. 1 Tes 5,16-24
"Zawsze się radujcie, nieustannie się módlcie! W każdym położeniu dziękujcie, taka jest bowiem wola Boża w Jezusie Chrystusie względem was. Ducha nie gaście, proroctwa nie lekceważcie! Wszystko badajcie, a co szlachetne - zachowujcie! Unikajcie wszystkiego, co ma choćby pozór zła. Sam Bóg pokoju niech was całkowicie uświęca, aby nienaruszony duch wasz, dusza i ciało bez zarzutu zachowały się na przyjście Pana naszego Jezusa Chrystusa. Wierny jest Ten, który was wzywa: On też tego dokona."

Sam Bóg pokoju niech was całkowicie uświęca, aby nienaruszony duch wasz, dusza i ciało bez zarzutu zachowały się na przyjście Pana naszego Jezusa Chrystusa. Wierny jest Ten, który was wzywa: On też tego dokona... Tak św. Paweł maluje portret Boga, który - jako Święty i sprawca uświęcenia - obiecuje nas przemienić (przebóstwić) i obdarzyć udziałem w swoim pokoju...

IV. J 1,6-8.19-28
"Pojawił się człowiek posłany przez Boga - Jan mu było na imię. Przyszedł on na świadectwo, aby zaświadczyć o światłości, by wszyscy uwierzyli przez niego. Nie był on światłością, lecz /posłanym/, aby zaświadczyć o światłości. Takie jest świadectwo Jana. Gdy Żydzi wysłali do niego z Jerozolimy kapłanów i lewitów z zapytaniem: Kto ty jesteś?, on wyznał, a nie zaprzeczył, oświadczając: Ja nie jestem Mesjaszem. Zapytali go: Cóż zatem? Czy jesteś Eliaszem? Odrzekł: Nie jestem. Czy ty jesteś prorokiem? Odparł: Nie! Powiedzieli mu więc: Kim jesteś, abyśmy mogli dać odpowiedź tym, którzy nas wysłali? Co mówisz sam o sobie? Odpowiedział: Jam głos wołającego na pustyni: Prostujcie drogę Pańską, jak powiedział prorok Izajasz. A wysłannicy byli spośród faryzeuszów. I zadawali mu pytania, mówiąc do niego: Czemu zatem chrzcisz, skoro nie jesteś ani Mesjaszem, ani Eliaszem, ani prorokiem? Jan im tak odpowiedział: Ja chrzczę wodą. Pośród was stoi Ten, którego wy nie znacie, który po mnie idzie, a któremu ja nie jestem godzien odwiązać rzemyka u Jego sandała. Działo się to w Betanii, po drugiej stronie Jordanu, gdzie Jan udzielał chrztu."

Kto ty jesteś? (...). Jam głos wołającego na pustyni: Prostujcie drogę Pańską (...). Ja chrzczę wodą. Pośród was stoi Ten, którego wy nie znacie... Tak św. Jan Chrzciciel maluje obraz Zbawiciela - Światłości z Nieba, nie(roz)poznanego i tajemniczego Wysłannika Boga...

Jezus, choć niepoznany, jest już wśród (w środku) nas... Wołamy: "MARANATHA! Przyjdź, Panie i spraw, byśmy Cię poznali!"