"...kto Panu zaufał - szczęśliwy...", czyli o źródle szczęścia...

Prz 16,12-22

"Obrzydłe królom działanie nieprawe,
bo tron się opiera na sprawiedliwości.
Prawe usta królowi są miłe,
uczciwie mówiących on kocha.
Gniew króla to zwiastun śmierci,
uśmierzy go człowiek rozumny.
W pogodnym obliczu króla jest życie,
jego łaska jak chmura deszczowa na wiosnę.
Raczej mądrość nabywać niż złoto,
lepiej mieć rozum - niż srebro.
Unikać złego - to droga prawych,
chroni życie, kto czuwa nad drogą.
Przed porażką - wyniosłość,
duch pyszny poprzedza upadek.
Lepiej być skromnym pośród pokornych,
niż łupy dzielić z pysznymi.
Znajdzie szczęście - kto zważa na przykazanie,
kto Panu zaufał - szczęśliwy.
Kto sercem mądry, zwie się rozumnym,
a słodycz warg wiedzę pomnoży.
Rozum źródłem życia dla tych, co go mają,
głupota - karą dla niemądrych."

1. Raczej mądrość nabywać niż złoto, lepiej mieć rozum - niż srebro...
2. Unikać złego - to droga prawych, chroni życie, kto czuwa nad drogą...
3. ...kto Panu zaufał - szczęśliwy...
Myślę, że nic tu nie trzeba dodawać... 

Komentarze

  1. " 7 Błogosławiony mąż, który pokłada ufność w Panu,
    i Pan jest jego nadzieją.
    8 Jest on podobny do drzewa zasadzonego nad wodą,
    co swe korzenie puszcza ku strumieniowi;
    nie obawia się, skoro przyjdzie upał,
    bo utrzyma zielone liście;
    także w roku posuchy nie doznaje niepokoju
    i nie przestaje wydawać owoców3.
    (..)
    13 Nadziejo Izraela, Panie! "(Jr17,7-8,13)

    .... "W Tobie są wszystkie me zródła" (!) (Ps87,7)

    2Tm4,22+++

    OdpowiedzUsuń
  2. "Kto sercem mądry, zwie się rozumnym,
    a słodycz warg wiedzę pomnoży." :) +++

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz