"Syn mądry miłuje karcenie...", czyli o lekarstwie na zło...

Prz 13,1-12

"Syn mądry miłuje karcenie, naśmiewca nie słucha nagany.
Z owocu swych ust spożywa się dobro, a gwałtem się sycą przewrotni.
Kto ust swych strzeże - ten strzeże życia, kto usta rozwiera - zgubi sam siebie.
Serce leniwego czeka bez skutku, a pilnych zamiary stale się spełniają.
Prawy się brzydzi słowem przewrotnym, źle i haniebnie czyni występny.
Prawość strzeże dróg niewinnego - a grzeszników powala nieprawość.
Jeden udaje bogacza - nie mając niczego, [inny] udaje nędzarza - a opływa w dobra.
Bogactwo okupem za życie człowieka, lecz tyran pogróżek nie słucha.
Wesoło błyszczy światło sprawiedliwych, a lampa niewiernych przygasa.
Skutkiem pychy stale są kłótnie, u szukających rady jest mądrość.
Przepadnie bogactwo podstępnie zagarnięte, a krok za krokiem zdobywane - rośnie.
Przewlekłe czekanie jest raną dla duszy, ziszczone pragnienie jest drzewem życia."

Mędrzec poucza:
Syn mądry miłuje karcenie...
Kto ust swych strzeże - ten strzeże życia...
...pilnych zamiary stale się spełniają...
Prawość strzeże dróg niewinnego...
Wesoło błyszczy światło sprawiedliwych...
Skutkiem pychy stale są kłótnie, u szukających rady jest mądrość...