"Spełnione pragnienie ukoi duszę...", czyli o nasyceniu serca...
Prz 13,13-25
"Kto gardzi nakazem, ten szkodę ponosi, nagrodę otrzyma, kto rozkaz szanuje.
Nauka mądrego jest źródłem życia, by sideł śmierci uniknąć.
Prawdziwy rozum zjednywa życzliwość, droga wiarołomnych niestała.
Roztropny czyni wszystko z rozwagą, a dureń ujawnia głupotę.
Poseł nikczemny wtrąca w niedolę, wierny posłaniec - lekarstwem.
W biedzie jest i hańbie, kto gardzi karnością, we czci zaś - kto strzeże upomnień.
Spełnione pragnienie ukoi duszę, wstrętne głupiemu - od zła się odwrócić.
Kto z mądrym przestaje - nabywa mądrości, towarzysz głupców poniesie szkodę.
Nieszczęście pędzi za grzesznikami, a szczęście nagrodą dla prawych.
Mąż dobry zostawi dziedzictwo wnukom, dobrym przypadnie majątek grzeszników.
Świeża uprawa ubogich da wiele żywności, majątek niszczeje bezprawiem.
Nie kocha syna, kto rózgi żałuje, kto kocha go - w porę go karci.
Mąż prawy ma w bród pożywienia, żołądek niewiernych głód cierpi."
Spełnione pragnienie ukoi duszę... Oto mądrość...
Dosłowne tłumaczenie całego fragmentu według tomu Pisma Hebrajsko-polskiego Starego Testamentu (s. 385n) brzmi:
Gardzący SŁOWEM niszczy sam siebie, a szanujący przykazanie zostanie wynagrodzony.
Nauka mądrego źródłem życia, by uniknąć sideł śmierci.
Rozum dobry zapewnia przychylność, a droga zdrajców jest niezmienna
[w wersji Biblii Tysiąclecia jest: droga wiarołomnych niestała (!)].
Każdy roztropny postępuje z wiedzą, a głupiec rozpościera głupotę.
Posłaniec nikczemny upada w zło, a wierny wysłannik jest uzdrowieniem.
Bieda i hańba spotka odrzucającego napomnienie, a strzegący nagany zostanie uczczony.
Pragnienie spełnione jest miłe dla duszy,
a obrzydliwością dla głupców jest odstąpienie od zła.
Chodzący z mądrymi stanie się mądry, a zadającego się z głupcami spotka nieszczęście.
Grzeszników ściga zło, a sprawiedliwi zostaną wynagrodzeni dobrem.
Dobry przekaże dziedzictwo synom swoich synów
i zostanie zachowany dla sprawiedliwych majątek grzeszników.
Wiele pożywienia dałaby biednym leżąca odłogiem ziemia,
a jest im to zabierane, gdy nie ma sprawiedliwości.
Wstrzymujący swoją rózgę nienawidzi swojego syna,
a kochający go wcześnie szuka jego napomnienia.
Sprawiedliwy je aż do nasycenia swojej duszy, a brzuch nikczemnych odczuwa niedostatek.
"Kto gardzi nakazem, ten szkodę ponosi, nagrodę otrzyma, kto rozkaz szanuje.
Nauka mądrego jest źródłem życia, by sideł śmierci uniknąć.
Prawdziwy rozum zjednywa życzliwość, droga wiarołomnych niestała.
Roztropny czyni wszystko z rozwagą, a dureń ujawnia głupotę.
Poseł nikczemny wtrąca w niedolę, wierny posłaniec - lekarstwem.
W biedzie jest i hańbie, kto gardzi karnością, we czci zaś - kto strzeże upomnień.
Spełnione pragnienie ukoi duszę, wstrętne głupiemu - od zła się odwrócić.
Kto z mądrym przestaje - nabywa mądrości, towarzysz głupców poniesie szkodę.
Nieszczęście pędzi za grzesznikami, a szczęście nagrodą dla prawych.
Mąż dobry zostawi dziedzictwo wnukom, dobrym przypadnie majątek grzeszników.
Świeża uprawa ubogich da wiele żywności, majątek niszczeje bezprawiem.
Nie kocha syna, kto rózgi żałuje, kto kocha go - w porę go karci.
Mąż prawy ma w bród pożywienia, żołądek niewiernych głód cierpi."
Spełnione pragnienie ukoi duszę... Oto mądrość...
Dosłowne tłumaczenie całego fragmentu według tomu Pisma Hebrajsko-polskiego Starego Testamentu (s. 385n) brzmi:
Gardzący SŁOWEM niszczy sam siebie, a szanujący przykazanie zostanie wynagrodzony.
Nauka mądrego źródłem życia, by uniknąć sideł śmierci.
Rozum dobry zapewnia przychylność, a droga zdrajców jest niezmienna
[w wersji Biblii Tysiąclecia jest: droga wiarołomnych niestała (!)].
Każdy roztropny postępuje z wiedzą, a głupiec rozpościera głupotę.
Posłaniec nikczemny upada w zło, a wierny wysłannik jest uzdrowieniem.
Bieda i hańba spotka odrzucającego napomnienie, a strzegący nagany zostanie uczczony.
Pragnienie spełnione jest miłe dla duszy,
a obrzydliwością dla głupców jest odstąpienie od zła.
Chodzący z mądrymi stanie się mądry, a zadającego się z głupcami spotka nieszczęście.
Grzeszników ściga zło, a sprawiedliwi zostaną wynagrodzeni dobrem.
Dobry przekaże dziedzictwo synom swoich synów
i zostanie zachowany dla sprawiedliwych majątek grzeszników.
Wiele pożywienia dałaby biednym leżąca odłogiem ziemia,
a jest im to zabierane, gdy nie ma sprawiedliwości.
Wstrzymujący swoją rózgę nienawidzi swojego syna,
a kochający go wcześnie szuka jego napomnienia.
Sprawiedliwy je aż do nasycenia swojej duszy, a brzuch nikczemnych odczuwa niedostatek.
"Spełnione pragnienie ukoi duszę..."
OdpowiedzUsuńo tak, fakt... coś dzisiaj o tym wiem :)
Pragnienie udziału we mszy św. i spełnienie go :)
To było wspaniałe dla mojej duszy :)
Lb 6,24-26
Usuń+++
"Spełnione pragnienie ukoi duszę... Oto mądrość..."- ... czy mógłby Ksiądz rozwinąć tę myśl...??
OdpowiedzUsuń...bo "niespokojne jest serce człowieka ,dopóki nie spocznie w Bogu.."
...czasem boję się moich pragnień..(oby się nigdy nie spełniły!!)
..czasem nie wiem czego tak naprawdę pragne..za czym tęsknię(tzn.wiem..)
ale Tylko dobre pragnienie (pragnienie DOBRA) może przynieś ukojenie dla duszy.
Moje pragnienia nie wszystkie są "Boskie"...nie wszystkie są czyste...ale chyba wszystkie wyrażają tęsknotę za miłością ,bliskością...
...
...chciałabym usłyszeć Twój głos...
...chciałabym żebyś do mnie mówił....mówił...
...chciałabym pragnąć głębiej..
...czuć intensywniej..
...kochać mocniej..
..i widzieć dalej..
Wszystkie moje pragnienia zamykają się w tym jednym... pragnieniu MIŁOŚCI...
"Miłowałem Izraela, gdy jeszcze był dzieckiem, i syna swego wezwałem z
Egiptu. Im bardziej ich wzywałem, tym dalej odchodzili ode Mnie(!!!) . A
przecież ja uczyłem chodzić Efraima, na swe ramiona ich brałem; oni zaś
nie rozumieli(!) , że troszczyłem się o nich. Pociągnąłem ich ludzkimi
więzami, a były to więzy miłości."(Oz11,1-4)
https://www.youtube.com/watch?v=-Y-bd3aDMGA
.... I jeszcze jedno ,te dwa zwroty :"niezmienna"i "niestała"- przecież są sprzeczne..jak coś jest niezmienne,to znaczy,że jest stałe..itd. (???)
2Tm4,22+++
..."Spełnione pragnienie ukoi duszę... Oto mądrość..." Spełnione pragnienie, czyli Bożo-ludzka MIŁOŚĆ, która "dzieje się" i urzeczywistnia, rodzi wewnętrzną radość i owocuje pokojem serca...
Usuń...droga odstępców (grzeszników), która jest "niezmienna" w przekładzie "Pism" "Hebrajsko-polskiego Starego Testamentu" i zarazem "niestała", czyli zmienna według Biblii Tysiąclecia... Dwa przekłady i dwie drogi... Być może w życiu jest właśnie tak... Jedni grzesznicy trwają w grzechach, drudzy nawracają się...
2 Tm 4,22
+++