"Najmędrsza z niewiast dom sobie buduje...", czyli o przemyślności...

Prz 14,1-12

"Najmędrsza z niewiast dom sobie buduje, własnoręcznie go niszczy głupota.
W prawości żyje, kto boi się Pana, człowiek dróg krętych Nim gardzi.
W ustach głupiego rózga na jego pychę, a wargi mądrych osłonią ich samych.
Gdzie wołów brakuje - tam żłób jest pusty, dzięki mocy wołów plon jest obfity.
Prawdomówny świadek nie kłamie, kłamstwa szerzy świadek fałszywy.
Szyderca próżno szuka mądrości, rozumny łatwo nabędzie wiedzę.
Od człowieka głupiego się odsuń: rozumnych warg tam nie znajdziesz.
Mądrością rozumnego - poznanie swej drogi, zwodzenie siebie - głupotą niemądrych.
Głupców zwodzi występek, u sprawiedliwych jest łaska.
Serce zna własną swą gorycz, obcy nie dzieli jego radości.
Rozwali się dom niewiernych, a prawych namiot zakwitnie.
Jest droga, co komuś zdaje się słuszną, lecz w końcu prowadzi do zguby."

Najmędrsza z niewiast dom sobie buduje... W wersji, która pojawia się w VI tomie Biblii dla każdego G. Ravasiego, czytamy: "Mądrość niewiast dom sobie buduje" (s. 22)...

W prawości żyje, kto boi się Pana... Znamieniem świętości jest bojaźń Boża - lęk, by nawet najmniejszym grzechem nie zranić ukochanego Pana...

...wargi mądrych osłonią ich samych... "A (...) mądrość usprawiedliwiona jest przez swe czyny" (Mt 11,19b); "Dobry człowiek z dobrego skarbca swego serca wydobywa dobro, a zły człowiek ze złego skarbca wydobywa zło. Bo z obfitości serca mówią jego usta" (Łk 6,45)...

Mądrością rozumnego - poznanie swej drogi... Autor natchniony podkreśla tu cnotę przemyślności. Ravasi pisze, że jest to przysłowie pochwalające roztropność czy przezorność (po hebrajsku "arum") - cnotę typową dla mędrców. W Rdz 3,1 chodziło o przebiegłość węża, zamaskowaną pod takimi właśnie niby to szlachetnymi pozorami, aby oszukać kobietę i nakłonić ją do grzechu. Tutaj roztropność jest przymiotem sprawiedliwego, który potrafi zdecydowanie i rozważnie skonfrontować się z życiem pośród jego mrocznych meandrów (tamże)...

...u sprawiedliwych jest łaska... Człowiek prawy (zdążający do świętości) jest "kanałem" MIŁOŚCI...

Serce zna własną swą gorycz... Wrażliwość właściwa ludziom wielkiego serca pozwala doświadczyć udziału w cierpieniu bliźniego...

...prawych namiot zakwitnie... Fascynuje mnie fragment z Księgi Izajasza: "Rozszerz przestrzeń twego namiotu, rozciągnij płótna twego <mieszkania>, nie krępuj się, wydłuż twe sznury, wbij mocno twe paliki! Bo się rozprzestrzenisz na prawo i lewo..." (Iz 54,2-3a)...

Jest droga, co (...) zdaje się słuszną, lecz w końcu prowadzi do zguby... To Boże memento sprawia, że każdego dnia błagam Boga: "Panie, proszę, powiedz, co mogę dziś zrobić, by spełniła się Twoja Wola!" Modlę się: "Zbadaj mnie, Boże, i poznaj me serce; doświadcz i poznaj moje troski, i zobacz, czy jestem na drodze nieprawej, a skieruj mnie na drogę odwieczną" (Ps 139,23-24)...