"Ku mojej mądrości zwróć się, mój synu...", czyli przestroga przed cudzołóstwem...

Prz 5,1-14

"Ku mojej mądrości zwróć się, mój synu, ku mojej rozwadze nakłoń swe ucho,
abyś zachował roztropność, twe usta niech strzegą rozsądku!
Bo miód wycieka z warg obcej, podniebienie jej gładkie jak olej,
lecz w końcu będzie gorzka niby piołun i ostra jak miecz obosieczny.
Jej nogi zstępują ku śmierci, do Szeolu zmierzają jej kroki,
byś nie ujrzał drogi życia, jej ścieżki wiją się niedostrzegalnie.
Więc teraz, mój synu, posłuchaj: nie odstępuj od moich pouczeń;
idź drogą swą od niej daleko, pod drzwi jej domu nie podchodź,
byś obcym swej sławy nie oddał, a lat swych okrutnikowi,
by z pracy twej inni nie tyli, by mienie twe nie szło w dom obcy.
Na końcu przyjdzie ci wzdychać, gdy ciało i siły wyczerpiesz.
Powiesz: «Nie cierpiałem upomnień - nauką wzgardziło moje serce,
nie dbałem na głos wychowawców, nie dawałem posłuchu nauczającym mnie;
o włos, a popadłbym w wielkie nieszczęście pośród rady i zgromadzenia»."

1. Ojciec prosi: Ku mojej mądrości zwróć się, mój synu, ku mojej rozwadze nakłoń swe ucho, abyś zachował roztropność...!!! Troskliwy Tata przestrzega dziecko przed złem, które płynie z brudnej relacji z człowiekiem. Niewierność (cudzołóstwo) skutkuje goryczą serca [miód wycieka z warg obcej, (...) lecz w końcu będzie gorzka niby piołun] i zejściem na drogę śmierci [Jej nogi zstępują ku śmierci, do Szeolu zmierzają jej kroki]...

2. Kardynał Gianfranco Ravasi pisze: Teraz, jako główną postać na scenie, obserwujemy "obcą" - kobietę, o której wspomniał już werset 2,16 ["Aby cię ustrzec przed cudzą żoną, przed obcą, co mowę ma gładką"]. Należy pamiętać, że według intencji autora jest ona nie tylko konkretną, nakłaniającą do grzechu osobą, lecz przede wszystkim zaprzeczeniem Mądrości, również pojmowanej jako kobieta i oblubienica. Chodzi więc o antytezę wiary biblijnej. "Obcą" charakteryzuje seria wyraźnych kontrastów, które ujawniają jej oszukańczy powab: z jednej strony mamy miód i oliwę, z drugiej - piołun i miecz, z jednej mówi się o drodze życia, a z drugiej ukazuje się śliską ścieżkę do piekieł. Wszystko w tej kusicielce jest ułudą i oszustwem. Niedoświadczony młodzieniec, który pozwoli się jej omotać, skazany jest na porażkę, opisaną zgodnie z kanonami teorii o odpłacie: zamiast otrzymać radość, bogactwo, zadowolenie, utraci tylko swoje dobra, szacunek i siłę, a zmuszony będzie do lamentów oraz żalu, że tak głupio i nierozważnie postąpił (Biblia dla każdego, t. VI, s. 10)...