"Do mrówki się udaj...", czyli o gromadzeniu SŁOWA...

Prz 6,6-11

"Do mrówki się udaj, leniwcze, patrz na jej drogi - bądź mądry:
nie znajdziesz u niej zwierzchnika ni stróża żadnego, ni pana,
a w lecie gromadzi swą żywność i zbiera swój pokarm we żniwa.
Jak długo, leniwcze, chcesz leżeć? A kiedyż ze snu powstaniesz?
Trochę snu i trochę drzemania, trochę założenia rąk, aby zasnąć:
a przyjdzie na ciebie nędza jak włóczęga i niedostatek - jak biedak żebrzący."

Ojcowie Kościoła porównywali trud słuchania Słowa Bożego do pracy mrówki [Do mrówki się udaj, (...) bądź mądry]. Modląc się SŁOWEM podczas medytacji, zbieram to, co słyszę w sercu (co Pan mi objawia) i składam Słowa. W metodzie Lectio Divina nazywa się to synaxis i jest pierwszą fazą medytacji. Gromadzone Słowa są jak puzzle, które mogą być częścią wielkiej układanki. Jednakże aby powstał cały obraz, potrzebna jest mrówcza praca i nieprzerwane zbieranie Bożych Słów... Wierzę, że to, co słyszę z ust Pana, jest jak ziarno, które zasiane przez Bożego Siewcę w glebie mojego serca - gdy przyjdzie czas plonów - przyniesie owoce...